در چند هفته اخیر شاهد هستیم قیمت های محصولات فولادی روند کاهشی را دنبال می کنند که یکی از دلایل اصلی آن، رکود در بازار مصرف است. در واقع هنوز به عرضه و تقاضای ثابتی در بازار نرسیده ایم و بعضا تعداد و تولید واحدهای تولیدکننده محصولات نهایی بیش تر از تقاضای موجود در بازار است. در نتیجه، بعد از رشد کاذب قیمت ها در داخل که با میزان افزایش واقعی نرخ ها در بازارهای جهانی تناسب نداشت، این نرخ ها مورد پذیرش فعالان بازار قرار نگرفت و تولیدات واحدهایی که از کیفیت مطلوبی برخوردار نبودند، باعث شد روند کاهشی در بازار فولاد باز هم نمایانگر شود.

از سوی دیگر با توجه به نزدیک بودن به پایان سال، انتظار نمی رود تغییر محسوسی در قیمت ها اتفاق بیافتد چون هنوز عکس العملی از سوی دولت در تزریق نقدینگی به طرح های عمرانی دیده نمی شود که بتوان به تغییر نرخ ها امیدوار بود. البته اتفاق نظر بین اعضای انجمن به گونه ای است که سبب خواهد شد نرخ های فولادی به روند منطقی و واقعی خود باز گردد و از سقوطی که به رکود فعلی دامن زده جلوگیری شود.

در بازارهای جهانی هم شاهد جنگ غیرمتعارف اقتصادی بین قدرت های بزرگ از آمریکا و چین گرفته تا اروپا و حتی آسیا هستیم. در حال حاضر روند کاهشی در قیمت های جهانی ازجمله کک و سنگ آهن آغاز شده ولی در محصولات نهایی این افت محسوس نبوده و امیدواریم روند نزولی و سقوط قیمت های فولاد در بازارهای جهانی مجددا تبدیل به سقوط نشود. به هر حال با توجه به متغیرهای اقتصادی و سیاسی جهان به نظر رسد در سال جاری میلادی، قیمت های جهانی از ثبات خاصی برخوردار نباشد و شکنندگی آن بیش از سال های پیش نمایان شود مثلا اگر ترامپ بر سر قول خود باقی بماند و واردات آمریکا از چین را محدود کند در این صورت است که چین به دنبال بازارهای جدید برای صادرات خود خواهد رفت و در نتیجه احتمال سقوط قیمت وجود دارد.

البته فعالان بازار چین درصدد هستند قیمت های فولاد را تثبیت کنند و با تسهیلاتی که دولت چین برای واحدهای کوچک و زیر ظرفیت 5 میلیون تن درنظر گرفته و اقدام به تعطیلی آنها کرده، قاعدتا عرضه کاهش یافته و بهتر می توان بازار را کنترل کرد.