تمام شرکت‌کنندگان و بازدیدکنندگان در جشنواره و نمایشگاه ملی فولاد، بر ۲ نکته متفق‌القول بودند؛ بی‌نظیر بودن استقبال از چنین جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های فولادی و نتیجه‌گرا بودن آن.

در سال‌های اخیر، نمایشگاه‌ها و همایش‌های فولادی متعددی برگزار شدند اما هیچ کدام از آنها با روند ثابت مراجعه و بازدید در ۴ روز روبه‌رو نبودند و ساعتی نبود که در غرفه شرکت‌های بزرگ فولادی، مهمانان بزرگ و نامدار حضور نداشته باشند یا تفاهمنامه و قراردادی امضا نشود.

چنین نتیجه‌ای منتهای آمال برگزارکنندگان هر جشنواره و نمایشگاهی به شمار می‌رود که در جشنواره ملی فولاد، این رویداد کم نظیر رخ داد.

از نگاه کسی که سال‌هاست در این نمایشگاه‌ها به اقتضای شرایط شغلی‌اش حضور می‌یابد، حضور پررنگ مدیران عامل شرکت‌ها و معاونان رده بالای آنها در ۴ روز که زمان طولانی برای یک نمایشگاه است، به چشم می‌آمد، در حالی که در برنامه‌های مشابه، مدیران و معاونان فقط تا نیمه روز نخست و همزمان با حضور مقامات، برای آیین گشایش حضور می‌یافتند و پس از آن غرفه‌ها به‌دست مدیران فروش و بازرگانی و چند تن دیگر از کارکنان و مدیر روابط عمومی اداره می‌شد.

این حضور پررنگ مدیران و بازدید پرتعداد از نمایشگاه شاید به گفته برخی مدیران شرکت‌های فولادی نشات گرفته از شرایط تحریم و فشاری است که از این ناحیه به شرکت‌های فولادی وارد آمده اما نگارنده معتقد است وقتی امضای افرادی مانند دکتر بهرام سبحانی، رئیس انجمن ملی فولاد که رد پای پررنگی در پیشرفت و اعتلای فولاد خراسان، ذوب آهن اصفهان و فولاد مبارکه در قامت مدیرعاملی از خود به جا گذاشته، پای جشنواره‌ای مانند جشنواره ملی فولاد باشد، به اعتبار این نام و نشان، بسیاری از مدیران حضور پررنگی خواهند داشت و پای کار می‌ایستند تا علاوه بر احترام به این نام که برندی بین‌المللی در عرصه فولاد جهان به شمار می‌رود نشان دهند دغدغه‌های برگزارکنندگان یک جشنواره فولادی از جنس و نوع خود شرکت‌کنندگان است و این جشنواره، نمونه عملی و موفق «کار را به کاردان بسپارید» است.

این دو نکته‌ است که نگارنده در مصاحبه‌های مختلف خود با مدیران، معاونان و مدیران میانی شرکت‌های فولادی و شرکت‌های دانش‌بنیان حاضر در این جشنواره به آن رسیده‌اند و امید است این تجربه‌های موفق در آینده بازهم ادامه یابند.