قیمت فولاد ایران هنوز هم از قیمت های جهانی پایین تر است بنابراین با توجه به افزایش هزینه های صورت گرفته، بهای تمام شده تولید فولاد به سقف رسیده و کاهش قیمت های فولاد داخلی بعید به نظر می رسد.

تولید با توجه به نیاز داخلی شاهد مازاد است لذا اگر قانون عرضه و تقاضا حاکم شود، واحدهایی که نیازمند نقدینگی هستند مجبور به تولید و فروش تا سطح نقطه سر به سر و بعضا کمتر از آن و با مقداری زیان به منظور جبران هزینه های ثابت خود هستند. بنابراین راهی جز این وجود ندارد که یا پروژه های داخلی از سوی دولت فعال شود و یا بسته های حمایتی نظیر استمهال به واحدهای دارای بدهی بانکی و ارزی داده شود.

از این رو باید به کمک دولت و بخش خصوصی و با همکاری انجمن های مربوطه و تولیدکنندگان به ویژه واحدهای صادرات محور، بسته ای متناسب با تحریم جدید تنظیم گردد. توجه داشته باشیم که اگر صادرات به طور کامل متوقف شود نزدیک به 10 میلیون تن مازاد فولاد در کشور ایجاد خواهد شد که بایستی از طریق تبدیل به کالای دیگر با ارزش افزوده بالاتر و محصول نهایی دیگر راهکار صادرات آن پیدا شود.