به گزارش چیلان، میرزایی افزود: دو دلیل برای این رفتار اقتصادی وجود دارد: یکی نبود زیر ساخت لازم و مورد دوم توزیع نشدن عادلانه سود حاصل از این فرآیند است. یعنی یک ماده معدنی استخراج می‌شود و در نهایت به میلگرد یا تیرآهن و پروفیل تبدیل می‌شود. یعنی با توجه به فرآیند تولید و هزینه‌ای که بابت این فرآیند انجام می‌شود سود به صورت مناسب تقسیم نمی‌شود. وی تصریح کرد: در صورت صادرات سنگ آهن چندین شغل از بین می‌رود. با صادرات سنگ آهن، آن شرکتی که آهن اسفنجی تولید می‌کند یا کنسانتره تولید متوقف خواهد شد. همچنین ذوب آهن و نورد و پروفیل همگی متوقف خواهد شد. میرزایی در خصوص اینکه برخی ها درباره صادرات کنسانتره مدعی هستند که این دیگر ماده خام نیست و فرآوری شده است، گفت: اگر بخواهیم کنسانتره را فرآوری شده در نظر بگیریم پس سنگ آهن هم فرآوری شده است. چرا که باید از کوهی از سنگ، سنگ آهن استخراج کرد. روی این سنگ عملیات ناریه، حفاری، جدایش و دانه‌بندی انجام شود پس سنگ آهن هم دیگر ماده خام نیست. اما من معتقدم که هم این و هم کنسانتره ماده خام است. چیزی که به عنوان مواد اولیه در نظر گرفته شود و در محصول نهایی نباشد خام فروشی است. شمش در حال حاضر صادر می‌شود. شمش یک محصول میانی است و تا رسیدن به محصول نهایی دو عملیات دیگر باید روی آن انجام شود. اگر این محصول را بفروشیم یعنی خام فروشی کرده‌ایم. مدیر فروش فولاد گیلان در پایان گفت: من با تعرفه 25 درصد فعلی کاری ندارم. شرایط این تعرفه باید به گونه ای باشد که برای معدن‌کار توجیه نداشته باشد. سنگ آهن باید فرآوری شود و محصول نهایی صادر شود. اما چون سود در زنجیره تقسیم نشده، استخراج کننده معدن به سراغ صادرات مستقیم می‌رود.