پیش بینی بازار فولاد در سال ۲۰۱۹ از نگاه سازمان جهانی فولاد

پیش بینی ها نشان می دهد که در سال ۲۰۱۹ تقاضا برای فولاد رشد خود را ادامه دهد اگر چه شتاب آن چندان بالا نخواهد بود.

به گزارش چیلان به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد، از عوامل کاهش شتاب در رشد تقاضای فولاد برای سال ۲۰۱۹ می توان به فضای نااطمینانی به دلیل تداوم تنش های تجاری و بی ثباتی واحدهای پولی اشاره داشت.

با این حال در برخی از کشورها نظیر کره جنوبی و ترکیه که در سال ۲۰۱۸ با رکود در این بخش مواجه بودند، پیش بینی می شود سال ۲۰۱۹ با بهبود رونق در بازار فولاد مواجه باشند.

از سوی دیگر، سنگ آهن به عنوان فلزی حیاتی و وابسته به فولاد روند کاهش قیمت خود را در سال ۲۰۱۹ نیز ادامه خواهد داد.

بر اساس گزارشی که «سازمان جهانی فولاد» منتشر کرده است تقاضای جهانی برای فولاد در سال ۲۰۱۸ رشد ۳.۹ درصدی را نسبت به سال ۲۰۱۷ داشته است.

این سازمان همچنین پیش بینی می کند که تقاضای جهانی برای فولاد در سال ۲۰۱۹ افزایش ۱.۴ درصدی نسبت به سال قبل میلادی را ثبت کند.

در سال ۲۰۱۸ رشد تقاضا در صنعت فولاد با توجه به بهبود سرمایه گذاری در این بخش ادامه داشته است. انتظار می رود که رشد تقاضا برای فولاد در سال ۲۰۱۹ نیز همچنان مثبت باقی بماند. در حالی که بهبود تقاضا برای فولاد در سطح جهانی از سال ۲۰۱۷ به سال ۲۰۱۸ نیز سرایت کرد، اما ریسکها در این بخش افزایش یافته است.

افزایش شعله های جنگ تجاری و تغییرات و بی ثباتی واحدهای پولی موجب افزایش بی ثباتی و نااطمینانی در این صنعت شده است. عادی سازی سیاست های پولی در آمریکا و اروپا می تواند بر واحدهای پولی در اقتصادهای نوظهور نیز تاثیر گذار باشد.

در نیمه نخست سال ۲۰۱۸، تقاضای چین برای فولاد با وجود عوامل محرکی همچون بخش مسکن و اقتصاد جهانی تقویت شد. اگرچه اجرایی شدن اقداماتی در جهت متوازن سازی اقتصاد و مقررات سرسختانه محیط زیستی می تواند در سال ۲۰۱۹ موجب کاهش سرعت رشد تقاضا برای این سال شود. در سال جاری چین می تواند همزمان با ریسک های کاهشی و افزایش مواجه شود.

ریسک های کاهشی می تواند ناشی از اختلافات تجاری کنونی میان آمریکا و چین و رونق در حال کاهش اقتصاد جهانی ناشی شود.

اگر دولت چین تصمیم به استفاده از عوامل انگیزشی و محرک بازار برای محدود ساختن رکود احتمالی در اقتصاد این کشور بگیرد در حالی که فضای اقتصادی در شرایط نابسامان قرار دارد، تقاضای فولاد در سال ۲۰۱۹ تقویت خواهد شد.

از سوی دیگر، انتظار می رود تقاضای فولاد در سال ۲۰۱۹ شرایط مطلوبی داشته باشد اما با رشد متوسطی رو به رو خواهد بود. تقاضای فولاد رشد یک درصدی را در سال ۲۰۱۸ در کشورهای در حال توسعه داشته است، اما این میزان در سال ۲۰۱۹ به ۱.۲ درصد افزایش خواهد یافت.

تقاضای فولاد در آمریکا در سال ۲۰۱۷ رشد قابل توجهی داشت که افزایش استفاده توسط خریداران و سرمایه گذاری های تجاری که با مشوق های مالی تقویت شدند از عوامل این افزایش تقاضا بوده اند. با این حال انتظار می رود با توجه به رشد ملایم تولیدات صنعت خودرو و فعالیت های ساختمانی، رشد تقاضای فولاد در سال ۲۰۱۹ نیز با شیب ملایمی افزایش یابد. پیش بینی می شود که بخش تولید نیز با در اختیار داشتن ماشین آلات و تجهیزات لازم عملکرد مناسبی از خود ثبت کند.

همچنین انتظار می رود که بهبود گسترده تقاضا برای فولاد در اروپا به دلیل رشد تقاضای داخلی نیز تداوم یابد اگر چه شتاب آن کاهش خواهد یافت. با این حال انتظار می رود که در اروپا طی سال ۲۰۱۹ تقاضا در بخش خودرو نیز با کاهش مواجه شود. اگر چه بنیان های اقتصاد اروپا در سلامت به سر خواهد برد تقاضای فولاد در سال ۲۰۱۹ با کاهش شتاب مواجه خواهد بود که بخش عمده ای از این حالت در نتیجه ایجاد نااطمینانی به دلیل اختلافات تجاری است.

در ژاپن اما تقاضا در صنعت فولاد همچنان با ثبات خواهد بود که عوامل اصلی آن نیز در آمد بالای شرکت ها، تداوم سیاست های انبساطی پولی، تقاضا به دلیل المپیک آتی توکیو و نیاز روزافزون به سرمایه گذاری در بخش ماشین آلات هستند. صنعت فولاد که در کره جنوبی در سال ۲۰۱۸ با رکود مواجه شد انتظار می رود در سال ۲۰۱۹ نیز تنها با بهبود بسیار ناچیزی رو به رو شود.

در هند انتظار می رود که تقاضا برای فولاد به آمار بالاتری دست یابد. تقاضای فولاد نیز به دلیل بهبود سرمایه گذاری و برنامه های احداث زیرساخت ها حمایت خواهند شد. با این حال بدهی های شرکت ها لنگری بر چشم انداز سال ۲۰۱۹ خواهد بود. کند شدن فعالیت های ساختمانی و تغییرات ارزش سهام موجب رشد آهسته تقاضا در منطقه «آسه آن» در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ شده است، اما انتظار می رود که تقاضای فولاد برای سال ۲۰۱۹ شتاب رشد خود را باز یابد که برنامه های زیر ساختی در سال ۲۰۱۹ و پس از آن، از مهم ترین محرک های آن است. ریسک هایی که در پیش روی این منطقه قرار دارد را می توان تنش ها تجاری میان آمریکا و چین، بی ثباتی واحدهای پولی و بی ثباتی سیاسی دانست.

تقاضا برای فولاد در آسیای در حال توسعه به استثنای چین پیش بینی می شود که با رشد ۶.۸ درصدی در سال ۲۰۱۹ مواجه شود. در وصف اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه نیز باید گفت که بهبود تقاضا کندتر از آن بوده است که بتواند شتاب بگیرد چراکه فضای نا اطمینانی در بازار داخلی و خارجی فولاد ایجاد شده است. از دلایل اصلی کندی در رشد تقاضای فولاد می توان به اصلاحات ساختاری، | آسیب پذیری بالای بازارهای مالی و فشارهای احتمالی بر واحدهای ارزی در نتیجه تنش ها در اقتصاد جهانی اشاره کرد.

در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس اصلاحات و تقویت بازار نفت موجب افزایش رشد تقاضا برای فولاد با شتاب کند خواهد شد. اگر چه چشم انداز بازار فولاد برای ایران به دلیل اعمال مجدد تحریم های آمریکا وضعیت مناسبی در سال ۲۰۱۹ نخواهد داشت. حتی با افزایش بهای جهانی نفت، پیش بینی می شود که رشد تقاضای فولاد در روسیه با شتاب ناچیزی همراه باشد. تقاضای فولاد در ترکیه نیز در سال ۲۰۱۸ و با توجه به بحران ارزی این کشور کاهش یافت که اقدامات دولت در راستای ایجاد ثبات مالی و بازگشت این کشور به رقابت بخش تولید انتظار می رود تا به بهبود بازار فولاد ترکیه کمک کند.

ابتدا بهتر است نگاهی به بهای سنگ آهن به عنوان یکی از فلزات اساسی مورد نیاز بازارهای جهانی بیندازیم. آمارهای چند سال اخیر نشان از آن دارد که قیمت این فلز با روند کاهشی مواجه بود است. بر اساس رقم اعلام شده توسط بانک کانادایی اسکاتیا، میانگین بهای این فلز حیاتی از ۷۲ دلار در هر تن طی سال ۲۰۱۷ به ۷۰ دلار در سال ۲۰۱۸ رسیده است. در ادامه همین روند پیش بینی می شود که ارزش سنگ آهن در سال ۲۰۱۹ به ۶۵ دلار در هر تن کاهش یابد.

این در حالی است که در سال ۲۰۱۳ این رقم برای هر تن سنگ آهن معادل ۱۳۰ دلار بود. کارشناسان معتقدند با نگاهی به سال ۲۰۱۸ می توان دریافت که جنگ تجاری آثار مخرب کمتری بر بازار سنگ آهن نسبت به دیگر فلزات به مانند فولاد داشته است. این موضوع می تواند مهر تاییدی بر آن باشد که وضعیت این فلز تا حد زیادی به اشتیاق چین برای توسعه وابسته است.

کارشناسان موسسه «فوکس اکونومیک» بر این باورند که نوسانات بازار سنگ آهن تا حد زیادی به سلامت اقتصاد جهانی وابسته خواهد بود. بر این اساس انتظار می رود افزایش تولید و کاهش تقاضا برای ساخت املاک در چین مانند لنگری بر قیمتها عمل کند و آن را طی فصل های آتی کاهش دهد. همچنین به دلیل کاهش اطمینان در نتیجه اختلافات تجاری میان واشنگتن و پکن و همچنین در عرصه گسترده تر اقتصاد جهانی، چشم انداز بازار سنگ آهن در سال ۲۰۱۹ تیره خواهد بود. این موسسه اقتصادی پیش بینی می کند که قیمت این فلز تا فصل چهارم سال ۲۰۱۹ به ۵۸ دلار برسد و با ادامه همین روند در سال ۲۰۲۰ نیز قیمت سنگ آهن به ۵۷ دلار کاهش یابد .