تداخل فعالیت حلقه‌های مختلف زنجیره فولاد، نشانه ضعف راهبری و مدیریت در این زنجیره است و خروج شرکت‌ها از حوزه تخصصی خودشان به ضرر زنجیره است.
در حال حاضر، بزرگترین معضل کشور کمبود سنگ آهن است زیرا درچند سال اخیر اکتشافی انجام نشده است. مهم‌ترین شرکت‌هایی هم که می‌توانستند چنین کاری را انجام دهند، شرکت‌های بزرگ سنگ آهن بودند، اما متأسفانه این شرکت‌ها از مأموریت اصلی خود غافل شدند و به سمت فولادسازی و تکمیل کردن زنجیره خود حرکت کردند.
با این حرکت، عرضه سنگ آهن و کنسانتره به شرکت‌های فولادی کاهش پیدا کرده است و تهدید بزرگی برای شرکت‌های فولادی ایجاد شده است. بنابراین، شرکت‌های فولادی نیز مجبور شدند به سمت معدن بروند و از مأموریت و هدف خود که تأمین فولاد در راستای افزایش تولید تا سال ۱۴۰۴ بود، دور شوند.
اگر شرکت‌های معدنی به جای اینکه به سمت فولادساز شدن پیش می‌رفتند، سرمایه را صرف توسعه زیرساخت‌ها و اکتشاف می‌کردند، به طور حتم هر دو بخش معدن و فولاد کشور منتفع می‌شدند.
عطاالله معروفخانی
مدیرعامل شرکت فولاد هرمزگان
اکبرگلبو
مدیرعامل شرکت بینالمللی مهندسی سیستمها و اتوماسیون(ایریسا)
اردشیر فاضلی
مدیرعامل شرکت بازرگانی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیکو)
سید رسول خلیفه سلطانی
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران
مهندس مدنیفر
مدیرعامل شرکت اپال پارسیان سنگان
حمیدرضا طاهری زاده
عضو هیئت مدیره انجمن نوردکاران فولادی ایران
