عملیات نجات در ذوب آهن اصفهان

به روایت منصور یزدی زاده، مدیر عامل ذوب آهن اصفهانعملیات نجات در ذوب آهن اصفهان

منصور یزدی‌زاده، مدیرعامل ذوب آهن اصفهان طی یادداشتی نوشت: خرداد ۹۷ در حالی ذوب آهن را تحویل گرفتم که شرایط حاکم بر آن، این شرکت را به مرز ورشکستگی رسانده بود. در آن زمان حساب مالی ذوب آهن جاری نبود و توان پرداخت بدهی را نداشت به این‌صورت که حتی حقوق پرسنل از محل تسهیلات بانکی با ۲۷ تا ۲۸ درصد بهره پرداخت می‌شد که با جریمه‌های آن به ۳۰ درصد می‌رسید.

خرداد ۹۷ در حالی ذوب آهن را تحویل گرفتم که شرایط حاکم بر آن، این شرکت را به مرز ورشکستگی رسانده بود. در آن زمان حساب مالی ذوب آهن جاری نبود و توان پرداخت بدهی را نداشت به این‌صورت که حتی حقوق پرسنل از محل تسهیلات بانکی با ۲۷ تا ۲۸ درصد بهره پرداخت می‌شد که با جریمه‌های آن به ۳۰ درصد می‌رسید. علاوه بر این شرکت با زیان انباشته یک هزار میلیارد تومانی مواجه بود که ذوب آن را مشمول ماده ۱۴۱ کرده بود و ارتباط آن با تمام بانک‌ها قفل شده بود.

اما اکنون خوشبختانه و به لطف خداوند، طی ۴۲ ماهی که از فعالیت من در جایگاه مدیر عامل این شرکت به عنوان مادر صنعت فولاد ایران می گذرد، به همراه کارکنان زحمتکش ذوب آهن اصفهان توانستیم بسیاری از پروژه هایی که متوقف شده بود، از جمله تولید “ریل”، ” پلنت اکسیژن” و “PCI” را به خط تولید در ذوب آهن برگردانیم.

قیاس ذوب آهن با بقیه واحدهای فولادی اشتباه است

با توجه به شرایط نامطلوب ذوب آهن در آن زمان، متاسفانه از سوی برخی مسئولان این دیدگاه وجود داشت که ذوب آهن باید به شرکت دیگری ملحق شود و یا می‌توان از روش تولید فولاد در فولاد مبارکه استفاده کرد. عملیاتی کردن این سخنان به معنای مرگ ذوب‌آهن است. بنده مخالف جدی واگذاری ذوب آهن بودم. بنابراین با داشتن کارشناسان و کارگران فهیم توانستیم بار دیگر ذوب آهن را به‌رغم وجود این دیدگاه که ذوب‌آهن بعد ۵۰ تا ۶۰ سال فرسوده شده است، روی پا نگهداریم.

اساساً قیاس ذوب آهن با سایر شرکت‌های بزرگ فولادی در کشور مع‌الفارق است چرا که سایر واحدهای تولیدی برای احیای سنگ آهن از گاز طبیعی استفاده می‌کنند که به وفور در دسترس است و با نرخی مناسب در اختیار آنها قرار می‌گرفته است. این در حالی است که ذوب آهن برای احیای سنگ آهن از ذغال و کک استفاده می‌کند و برای این کار هم نیاز به روی پا نگهداشتن تمام معادن ذغال سنگ کشور است. بر این اساس در مواقعی که نیاز کمی و کیفی ذوب آهن تامین نمی‌شد، اقدام به واردات با قیمت‌های گزاف می‌کردیم به طوری که کک را با قیمت جهانی ۷۰۰ دلار و ذغال سنگ را با قیمت ۴۰۰ دلار می‌خریدیم

ذوب آهن فرسوده نیست

یک دیدگاه دیگر که منشاء شکل گیری ایده خطرناک واگذاری ذوب آهن بود، نگاه برخی افراد و حتی مسئولین کشور مبنی بر فرسودگی ذوب آهن بود. بنده مخالف جدی این دیدگاه بودم. فرآیند تولید در ذوب آهن مطابق با فرآیند جهانی است و هم اکنون بالغ بر ۷۵ درصد فولاد در جهان به روش کوره بلند تولید می‌شود. ذوب آهن فرسوده نیست بلکه فرآیند تولیدی که در این کارخانه به‌کار می‌رود، باید به روز شود. در همین راستا به‌ دنبال جایگزینی تزریق ذغال کک به‌ جای ذغال سنگ هستیم که با استفاده از سیستم “PCI ” امکان پذیر است و از آنجایی‌که مشابه آن در داخل نیست و طرف خارجی هم حاضر به آموزش پرسنل ما نمی‌شد، بنابراین به روش سعی و خطا و استفاده از مشاوران خارجی روش PCI را در ذوب آهن راه اندازی کردیم.

“ذوب” خوش آتیه

هم اکنون از آن شرایط سختی که ذوب آهن را به مرحله ورشکستگی برده بود خارج شده ایم و این کارخانه را به نقطه مطلوب رسانده ایم زیرا که بسیاری از سهامداران از سال ۹۲ به پیشرفت ذوب آهن دلبسته‌اند. قطعا موفقیت امروز ذوب آهن ثمره یک کار جمعی است و ما کارکنان ذوب آهن با همکاری و همدلی توانستیم به ارزش افزوده بالایی دست یابیم که انشالله تداوم خواهد یافت. همچنین با توجه به طرح آزادسازی قیمت حامل‌های انرژی در راستای واقعی شدن قیمت‌ها، ذوب آهن به علت استفاده از روش کوره بلند، کمترین آسیب را خواهد دید و در شمار خوش آتیه‌ترین صنایع فولادی کشور قرار می‌گیرد.