آقای کاتوزیان، بازار فولاد را چگونه می بینید؟ با توجه به شرایط موجود، پیش بینی های متفاوتی وجود دارد اما درمجموع انتظار می رود تحول مثبتی در حوزه فولادسازی اتفاق بیافتد ولی طبیعتا تحقق این مسایل در گرو تحول صنعت ساخت و ساز است. با گذشت حدود چهار ماه از سال می‌توان دید که بازار فولاد از رکود در حوزه جهانی تا حدودی خارج شده و پالس های مثبتی دیده می شود. امیدواریم بعد از رکودی که شاهد آن بودیم بتوانیم در داخل هم مسئله اقتصاد مقاومتی و سیاست های برنامه ریزی شده را پیاده سازی و عملیاتی کنیم تا به اهداف مدنظر برسیم. آیا فولاد ارفع تاکنون صادرات داشته است؟ یکی از استراتژی های شرکت ارفع فروش صادراتی است ولی این برنامه در سال قبل نهایی و محقق نشد. دلیل عدم تحقق صادرات ارفع در سال قبل این است که موقعیت کارخانه به گونه ای می باشدکه تردد جاده ای در آن منطقه زیاد است و عملا 15 روز از سال را به جهت مسئله تردد مسافران، امکان بارگذاری نبود. از اینرو ترددهای نوروزی و بعضا تعطیلات و مسائل گمرکی سبب شد موضوع را به امسال موکول کنیم. در مجموع باید بگویم مشتری برای محصولات ارفع وجود دارد و امیدواریم بتوانیم در آینده ای نزدیک برای فروش با آنها به توافق برسیم. به نظر شما کدام مناطق بیشتر مستعد توسعه بازارهای صادرات فولاد می باشد؟ در حال حاضر متقاضیان محصولات فولاد ایران از آسیای شرقی، آمریکای لاتین و اروپا هستند. به عبارت دیگر وقتی که کیفیت و صحت انجام کار در صادرات محرز شود متقاضیان خود حضور پیدا می کنند و در نتیجه ما خودمان را محدود به یک اقلیم و منطقه نمی کنیم. هدف آن است که رکود تحمیل شده در بازار داخل را به گونه ای پشت سر بگذاریم و مازادی که در داخل وجود دارد را به خارج از کشور بفرستیم. در صادرات باید کیفیت ثابت شود تا صنعت فولادمان به درستی به دنیا معرفی گردد و در این راستا باید دقت لازم را داشت در غیر این صورت عدم رعایت استانداردها و کیفیت، مشکلاتی را برای سایر تولیدکنندگان و صادرکنندگان ایجاد خواهد کرد. به نظرم من، کیفیت فولاد ایران به اثبات رسیده است و مشکلی ندارد و ایران به عنوان یک کشور فولادساز در جهان مطرح می باشد؛ بنابراین باید صادرات را مدیریت کرد تا زیر قیمت جهانی محصولی صادر نگردد.