به گزارش چیلان، ایران از سال ۲۰۱۵ برنامه توسعه صنعت فولاد ملی را پیش برده که دو برابر کردن ظرفیت تولید سالانه از ۳۲ میلیون تن به ۵۵ میلیون تن تا سال ۲۰۲۵ را هدف گرفته است.

شرکت‌های اروپایی شامل شرکت SMS، دانیلی، سارال، اوتوتک و وستال پین از زمان به اجرا درآمدن برجام در اوایل سال ۲۰۱۶، همکاری و مشارکت در پروژه‌های تولید و توسعه فولاد ایران را گسترش دادند.

بر اساس ادعای پلاتس، تصمیم اخیر آمریکا برای خروج از برجام ممکن است بر این پروژه‌ها تاثیر بگذارد که در این شرایط انتظار می‌رود ایران در صورت عدم امکان همکاری با اروپایی‌ها، برای پروژه‌های توسعه فولاد و فلزات به فناوری چینی متمایل شود.

ایران در سال‌های اخیر که میزان تولیدش از تقاضای داخلی فراتر رفته، به یک صادرکننده بزرگ فولاد تبدیل شده است. طبق اعلام انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، مجموع صادرات فولاد و آهن اسفنجی ایران در سال گذشته از رکورد ۹ میلیون تن فراتر رفت. از این میزان، صادرات محصولات فولاد نیمه نهایی ۶.۸۵ میلیون تن بود که ۸۴ درصد رشد سالانه داشت.

ایران مجموع صادرات فولاد و آهن اسفنجی برای سال جاری را ۱۲ تا ۱۳ میلیون تن هدف گذاری کرده است. تولید فولاد خام نیز قرار است از ۲۱ میلیون تن در سال گذشته به ۲۶ میلیون تن در سال جاری افزایش پیدا کند.

ایران به آمریکا فولاد صادر نمی‌کند و صادراتش عمدتا به کشورهای آسیایی شامل تایلند، تایوان، اندونزی و فیلیپین و همچنین کشورهای خاورمیانه شامل عمان و کشورهای اروپایی از جمله اسپانیا و ایتالیا انجام می‌گیرد.

به گفته منابع بازرگانی، صادرکنندگان ایرانی معمولا از اعتبارنامه استفاده نمی‌کنند و صادرات فولادشان معمولا از طریق معامله‌گرانی انجام می‌شوند که ارتباطات آمریکایی ندارند؛ بنابراین انتظار نمی‌رود صادرات ایران از تجدید تحریم‌های آمریکا چندان متاثر شود به خصوص که صادرات فولاد ایران به دلیل نرخ مبادلات ارزی، رقابتی محسوب می‌شود.

صادرات سنگ آهن ایران در سال‌های اخیر به دلیل تقاضای بالاتری که در داخل برای تولید فولاد وجود دارد، کمتر شده است. ایران سال گذشته ۱۸ میلیون تن سنگ آهن صادر کرد که کمتر از ۲۵ میلیون تن در مقایسه با چند سال قبل بود. تقریبا همه صادرات سنگ آهن ایران به مقصد چین است و انتظار نمی‌رود از تحریم‌های آمریکا متاثر شود.