عزیز قنواتی مدیرعامل فولاد امیرکبیرکاشان با بیان اینکه به طور معمول دولت ها زمانی که بزرگ شده و قدرت کنترل آنها در حوزه اجرا تضعیف می شود به سمت خصوصی سازی و استفاده از سرمایه های بخش خصوصی می روند به چیلان گفت: چه بسا بسیاری از کشورها در این زمینه پیشتاز بوده و به این سمت رفته اند. بنابراین بهترین راه برای چابک سازی اقتصاد، رونق اقتصاد، ایجاد اشتغال و ورود سرمایه ها، خصوصی سازی است.

وی افزود: خصوصی سازی باید براساس یکسری قواعد صورت گیرد تا برمبنای آن اشتغال حفظ شده و رونق اقتصادی پایدار باقی بماند نه اینکه بدون استراتژی و در نظر گرفتن سیاست های کلان و کلی اقتصاد به جلو حرکت کنیم. بنابراین خصوصی سازی بایستی براساس قواعد و قوانین کلی باشد که سیاست های کلی اقتصاد کشور هم مدنظر قرار دهد. چنانچه این اتفاق بیافتد قطعا سرمایه گذاران هم به سرمایه گذاری در حوزه تولید ترغیب می شوند اما حرکت در این زمینه، نیازمند حمایت دولت و ثبات قوانین است.

قنواتی ادامه داد: سرمایه گذارانی که به بخش های فولاد یا پتروشیمی ورود پیدا می کنند با توجه به حجم سرمایه گذاری و مدت زمان مورد نیاز اجرای طرح و دوره بازگشت سرمایه طولانی، نیازمند قوانین ثابتی هستند درحالی که متغیر بودن قوانین و مقررات مرتبط با اقتصاد ایران شرایط را برای سرمایه گذاری سخت می کند. در خصوصی سازی باید به این نکته توجه داشت که شرکت هایی نظیر فولاد، پتروشیمی و شرکت های مشاوره ای نیاز به سرمایه های حجیم و مدیریت های منسجم دارند و هر شخصی این سرمایه را ندارد درحالی که سود سپرده ها و سایر تجارت ها از سود تولید و صنعت بیشتر است و باید سود اقتصادی در کنار سود اجتماعی نظیر اشتغال دیده شود.

مدیرعامل فولاد امیرکبیر کاشان در خاتمه اظهار داشت: در دنیا مشارکت در سرمایه گذاری و خصوصی سازی فولادی ها مطرح است و می بینیم که مقیاس های 2 یا 5 میلیون تن وجود ندارد و واحدها به سمت مقیاس های 10 میلیون تن به بالا رفته اند. از منظر کلی خصوصی سازی باید با در نظر گرفتن سود اجتماعی و سود اقتصادی و سیاست های کلی کشور و استراتژی های کلان در راستای اقتصاد مقاومتی انجام شود تا در نهایت سبب قطع وابستگی کشور گردد. از سوی دیگر فردی که درقالب خصوصی سازی واحدی به وی واگذار می شود بایستی قدرت و قابلیت سرمایه گذاری را داشته باشد و بتواند به سمت صادرات پیش رود چراکه اگر واحدی به فکر صادرات و ورود به بازارهای صادراتی نباشد محکوم به شکست است.