مرتضی محمدی، مدیرعامل شرکت فولاد آلیاژی ایران به خبرنگار چیلان گفت: شرکت فولاد آلیاژی ایران براساس برنامه ریزی ها، تا پایان سال 96 در بخش تولید به 400 هزار تن انواع محصولات رسید که از این مقدار 330 هزار تن فروش داخلی و 70 هزار تن فروش صادراتی بود.

سهم محصولات آلیاژی در تولیدات شرکت در سال 96 چقدر بود؟

با توجه به سطح دانش فنی بسیار بالا و موجود در شرکت فولاد آلیاژی ایران محصول این شرکت نیز خاص و منحصر به فرد می باشد بر همین اساس آمار تولید، فولادهای آلیاژی 90 درصد از تولیدات کل شرکت را شامل و 10 درصد باقیمانده محصولات صنعتی و ساختمانی است.

برنامه امسال شرکت در زمینه تولید، فروش و صادرات چیست؟

امسال برنامه ریزی رشد حداقل 20 درصدی در بخش تولید و به عبارت دیگر تولید 535 هزار تن مذاب پیش بینی شده است. این شرکت همچنین در چشم انداز سال 97 خود برنامه فروش 460 هزار تن انواع محصولات را متصور نموده است. برای تحقق این اهداف به ویژه در بخش تولید، پروژه هایی در بخش های تجهیزات، سیستم ها، نیروی انسانی و بروز رسانی اطلاعات در مجموعه در حال اجرا و فعالیت هایی در این زمینه نیز آغاز شده است.

بازارهای هدف صادراتی شرکت چه کشورهای است؟

برای آنکه شرکتی در حوزه صادرات ورود پیدا کند باید تمامی اجزای آن شرکت در راستای صادرات حرکت کنند و یکی از مهم ترین مولفه ها، قیمت تمام شده است. لذا شرکت فولاد آلیاژی ایران پروژه های بهبود مستمر را تعریف و برای آنها برنامه ریزی کرده تا از طریق کاهش قیمت های خرید، افزایش تامین کنندگان و ایجاد فضای رقابتی، تامین از طریق تولیدکنندگان اصلی در مواد و سازندگان اصلی در قطعات و ماشین آلات، کاهش مصارف مواد و انرژی، افزایش راندمان و کاهش هزینه ها، قیمت تمام شده خود را به استاندارد و متوسط جهانی نزدیک کند.

مسئله دیگری که در موضوع صادارت توجه به آن ضروری است بحث کیفیت است که در این زمینه نیز شرکت فولاد آلیاژی ایران پروژه هایی را تعریف و براساس تقاضای مشتریان به ویژه مشتریان خارجی حرکت می کند.

بازارهای هدفی را که این شرکت در نظر گرفته کشورهای ترکیه، ایتالیا و آلمان هستند که در سال های گذشته نیز تجربه خرید از ما را داشتند. یکی از برنامه هایی که در سال جاری دنبال خواهیم کرد این است که سهم بازار صادراتی را 50 درصد افزایش و آنرا تا 150 هزار تن ارتقا دهیم.

شرکت فولاد آلیاژی ایران علاوه بر خریداران فولادهای پر آلیاژ به قطعه سازان اصلی در اروپا ورود پیدا کرده است. برای مثال مذاکراتی با SKF صربستان داشتیم چراکه این شرکت تامین کننده قطعات خودروسازان بزرگ اروپا است. همچنین با یک شرکت فرانسوی که تامین کننده قطعات پژو می باشد هم مذاکراتی صورت گرفت تا بتوانیم فولادهای آلیاژی آنها را نیز تامین نماییم.

برنامه شما برای بازار داخلی چیست؟

شرکت فولاد آلیاژی ایران در نظر دارد علاوه بر افزایش سهم بازار محصولات فعلی و به دست آوردن بازار از دست رفته از طریق کاهش قیمت، افزایش کیفیت و مذاکره و تعاملات، با طراحی و تولید محصولات جدید آلیاژی در صنایع خاص نظیر کشاورزی، ابزارسازی، نفت و فاضلاب ورود نموده و سهم خود را در این راستا توسعه دهد. همچنین با توجه به بازار مویرگی و گسترده ای که در سطح کشور وجود دارد قرار است از طریق توسعه عاملیت های شرکت فولاد آلیاژی ایران، بخشی از این بازار سنتی و مویرگی را بدست آوریم. علیرغم این برنامه ها، در نظر داریم با تعریف پروژه های بسیار، بخشی از محصولات را از خام فروشی و محصول نیمه ساخته به محصول نهایی و با ارزش افزوده بالاتر تبدیل کنیم.

پروژه های شما در راستای ایجاد ارزش افزوده بالاتر چیست؟

یکی از این پروژه ها خط وایر 250 هزار تنی با تنوع تولید 4 نوع محصول شامل مفتول های آلیاژی، مفتول های پیچ تنیده، کلاف و شاخه است. این پروژه تعریف شده و ورود به بازارهای بالادستی مثل پیچ و مهر را برای ما مقدور می سازد. همچنین پروژه بلنکینگ (Blanking) را تعریف کرده ایم. این پروژه امکان تولید برخی قطعات خودرویی را برای شرکت فولاد آلیاژی ایران فراهم می نماید. با استفاده از این پروژه ها خواهیم توانست از خام فروشی به سمت محصول نهایی و تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر سوق پیدا کنیم.

این دو پروژه در چه مرحله است و چه میزان سرمایه برای آنها برآورد گردیده است؟

برای پروژه بلنکینگ حدود 10 میلیون یورو هزینه سرمایه گذاری برآورد گردیده است. مفتول آلیاژی هم چون در مرحله مذاکره قیمت قرار دارد هنوز نمی توان درمورد میزان سرمایه گذاری آن اظهار نظر کرد.

آقای محمدی، فاز دوم فولاد آلیاژی در چه مرحله است؟

طراحی فاز دو شرکت فولاد آلیاژی ایران با نام پروژه یزد 1 با ظرفیت 700 هزار تن، به اتمام رسیده و ساخت بخشی از ماشین آلات توسط شرکت سارایه اسپانیا (Sarralle) به عنوان طراح و سازنده نیز تمام و حمل آن به صورت کامل انجام شده است. لیست سازندگان ایرانی در زمینه تامین تجهیزات مورد نیاز همچنین آماده شده و به زودی کار خود را آغاز خواهند کرد. درخصوص سازه و اسکلت فلزی نیز باید گفت، محوطه و فونداسیون ها کاملا آماده سازی شده است. همچنین درباره آبرسانی و پروژه اکسیژن پلنت قراردادها منعقد و پیش پرداخت ها داده شده است.

لطفا در خصوص سرمایه گذاری و زمان راه اندازی این پروژه ها توضیحات بیشتری به خوانندگان نشریه ارائه دهید.

این پروژه که بخشی از سرمایه گذاری آن توسط منابع داخلی و بخش دیگر توسط منابع ارزی تامین خواهد شد برآورد می شود تا اوایل سال 98 به بهره برداری برسد. فاز 2 آلیاژی از اکنون تا زمان اتمام کار نیازمند تامین 250 میلیارد تومان دیگر است. این پروژه درمجموع به سرمایه گذاری 130 میلیون دلار سرمایه ارزی و 440 میلیارد تومان سرمایه ریالی نیاز دارد. با افتتاح این طرح ظرفیت کارخانه از 700 هزار تن فعلی به 1.4 میلیون تن ارتقا خواهد یافت.

توضیحی در خصوص کارخانه شریدر افتتاح شده توسط شرکت فولاد آلیاژی ایران در مرکز و جنوب کشور بفرمایید.

این کارخانه سالیانه بیش از 300 هزار تن قابلیت خردکردن و تفکیک قراضه را داراست. بخشی از محصول شرید شده در شرکت فولاد آلیاژی ایران مصرف و مابقی توسط برخی از فولادسازان خریداری می گردد. کارخانه شریدر توانایی خرد نمودن قراضه های شرکت های دیگر را نیز دارا می باشد. این کارخانه با همکاری کارشناسان شرکت comes آلمان راه اندازی شده و هدف از راه اندازی آن افزایش کیفیت و خلوص ذوب، کاهش مصارف برق، الکترود و نسوز کوره، افزایش بهروری قراضه ذوب، کاهش زمان ذوب، کاهش قیمت تمام شده محصول و از همه مهمتر کاهش آلودگی محیط زیست می باشد.

آقای مهندس، مشارکت ذوب آهن و فولاد آلیاژی در تولید ریل ملی به نتیجه ای رسید؟

در سال گذشته سفارشی از ذوب آهن در رابطه با فولادهای مورد نیاز برای تولید ریل وجود داشت و پس از این سفارش، شرکت فولاد آلیاژی ایران 3 هزار تن محصول مورد نظر را تولید کرد و 2 هزار تن به شرکت ذوب آهن ارسال شد اما هزار تن در انبارهای آلیاژی موجود است و از آن پس تاکنون درخواست دیگری برای فولادهای تولید ریل به شرکت فولاد آلیاژی ایران و ادامه همکاری صورت نگرفته است و دلیل اصلی این موضوع واردات این نوع محصول می باشد. همزمان با موضوع قرارداد ریل ملی، شاهد واردات ریل از هند و چین بودیم که سبب شد تولید داخلی و خودکفایی ریل مغفول واقع شود. یکی از مواردی که می تواند هم به ذوب آهن و هم به شرکت فولاد آلیاژی ایران در زمینه تنوع و افزایش تولیدات کمک نماید همین موضوع ریل راه آهن است اما به جهت بحث واردات مغفول واقع شده است. و امید است مسئولین کشور مساعدتی در این زمینه به این بنگاه تولید محور داشته باشند.

نقش شرکت فولاد آلیاژی ایران در صنایع پایین دستی چه اندازه است و تا چه اندازه خرید از سوی خریداران داخلی مورد استقبال قرار گرفته است؟

به جرات می توانم بگویم تمامی شرکت های خودروسازی خریدهای خود را از شرکت فولاد آلیاژی ایران انجام می دهند هم چنین بخش عمده ای از ابزارسازان ، تجهیزات کشاورزی مانند تراکتورسازی نیز نیازهای خود را از این بنگاه اقتصادی تامین می نمایند. در بخش ساختمانی هم فولادهای خاصی که برای ساخت سوله و ساختمان استفاده می شود توسط این شرکت عظیم تولید و تامین می گردد. باید گفت بخش عمده ای از محصولات آلیاژی توسط شرکت فولاد آلیاژی ایران تولید می گردد و این شرکت به عنوان تنها تولیدکننده محصولات آلیاژی با تنوع در سایز و گریدهای مختلف می باشد. این شرکت در نظر دارد در آینده در صنایع نظامی، نفت، پتروشیمی، آب و فاضلاب ورود نموده کما اینکه خریدهایی هم از ما صورت می گیرد.

یکی از پروژه هایی که در آینده شاید به سمت آن حرکت کنیم، تولید لوله های بدون درز باشد.

خرید سهام شرکت فولاد آلیاژی ایران به شرکت سرمایه گذاری غدیر به کجا رسید؟

ترکیب سهامداری فولاد آلیاژی ایران این گونه است که 40 درصد آن متعلق به شرکت سرمایه گذاری غدیر، 40 درصد سهام عدالت و 20 درصد صندوق بازنشستگان فولاد است. طی مذاکراتی، صندوق بازنشستگان فولاد قصد واگذاری سهم خود را داشت و برای آنکه مدیریت متمرکزی در فولاد آلیاژی حاکم گردد، سرمایه گذاری غدیر به خرید این سهم ابراز تمایل کرد و مذاکراتی هم بین صندوق بازنشستگی و سرمایه گذاری غدیر انجام شده اما هنوز به طور عملی اتفاق خاصی رخ نداده است.

عدم ثبات مدیریت چه تاثیری بر روی سازمان ها می تواند داشته باشد و در شرکت فولاد آلیاژی ایران چگونه بود؟

یکی از آفت های مدیریتی در ایران، عمر کوتاه مدیریت ها است. کوتاه بودن عمر مدیریتی باعث می شود مدیران نتوانند استراتژی های عمیق، مطالعات دقیق و بعضا استراتژی های بلند مدت خود را طراحی و عملیاتی نمایند. درحالی که اجرای برنامه های زیربنایی و توسعه ای نیازمند زمان است و با تعدد مدیریت ها، بحث سلایق مطرح می گردد و بعضی کارهای بهبود یا توسعه ای دستخوش تغییرات شده و نیمه کاره رها می شوند. در شرکت فولاد آلیاژی ایران هم این ضایعه وجود داشته و سبب شده به عنوان بزرگترین تولیدکننده فولادهای آلیاژی هنوز زنجیره تامین کاملی نداشته باشد درحالی که قرار بود این شرکت زنجیره کاملی از معدن تا آهن اسفنجی و محصول نهایی تکمیل می شد. اکنون شاهد هستیم که متاسفانه در زمینه تامین آهن اسفنجی و قراضه مشکلات زیادی داریم درصورتی که این پروژه ها در مدیریت های قبلی تعریف ، اما به خاطر عمر کوتاه مدیریتی کار متوقف ماند.

پیش بینی شما از وضعیت بازار فولاد به ویژه بازارهای فولادهای خاص و آلیاژی چیست؟

برای فولاد آلیاژی با توجه به دایره وسیعی که در مصرف داخلی وجود دارد با تلاش و پیگیری تمامی دوستان، سهم بازار و مقدار فروش در داخل کشور را افزایش خواهیم داد. درمورد بازار خارجی هم باتوجه به پروژه هایی که انجام خواهیم داد از جهت قیمت تمام شده و کیفیت، رشد خوبی را در سال آینده خواهیم داشت و حتما در صادرات با توجه به روند افزایشی قیمت دلار و یورو، مزیت نسبی خوبی برقرار خواهد شد و برآنیم تا صادرات را در چنین شرایطی توسعه دهیم. دورنمای فولاد آلیاژی ایران رو به پنجره های باز و روشن و شفافی خواهد بود چون محصولات ما محصولات تخصصی و با بازارها و مشتریان خاص است.