مهندس علی کرم پور، مدیر عامل شرکت فولاد رادین درخصوص نحوه شکل گیری شرکت به خبرنگار چیلان گفت: مجموعه رادین سال 1362 فعالیت خود را ابتدا با کشش مفتول و تولید مفتول های صنعتی آغاز کرد و بنیان این کارخانه تولید محصولات خاص بود. وی گفت: در ابتدا ظرفیت کارخانه 600 تن در ماه بود که به دلیل چالش هایی اکنون تنها با 15درصد ظرفیت اسمی خود کار می کند.

آقای مهندس روند فعالیت شرکت از ابتدای راه اندازی تاکنون چگونه بوده است؟

رادین فعالیت خود را از سال 62 و با تولید مفتول های صنعتی آغاز کرد و در ادامه سیم جوش و سیم جوش های اتوماتیک به آن اضافه شد. در سال 70 تا 71 اولین دستگاه پلینگ وارد مدار تولید شد و در نهایت در سال 74 مجموعه به خط پلینگ و پولیش و تولید شفت های صنعتی از قطر 16 تا 160 میلیمتر تبدیل گردید و تاکنون در همین زمینه فعالیت می کند.

ظرفیت اسمی خطوط در کارخانه چقدر است؟

خط نورد دارای ظرفیت اسمی هزار تا 1200 تن در ماه است و خطوط پلینگ که شامل سه خط می باشد و قطرهای 16 تا 160 میلیمتر را تولید می نماید و به عبارت دیگر کامل ترین مجموعه در ایران می باشد، دارای ظرفیت 2 هزار تن در ماه است. در ابتدا که کارخانه با ظرفیت اسمی تولید می کرد، بخشی از نیاز واحد پلینگ توسط خط نورد خودمان تامین و بخش دیگر هم از بازار بیرون خریداری می شد.

تولید فعلی کارخانه چقدر است؟

به جهت مشکلات متاسفانه خطوط کارخانه تنها با 15 درصد ظرفیت اسمی خود کار می کنند. در بین سال های 85 تا 87 بنده مدیرعامل مجموعه بودم اما بنا به اختلافاتی مجبور به جدایی از مجموعه شدم و متاسفانه شرکای شرکت به سیستم بانکی بسیار وابسته شدند و علی رغم اینکه این شرکت در ایران منحصر به فرد بود اما در نهایت در سال 94 به جهت عدم مدیریت صحیح و وابستگی به سیستم بانکی، عملا قادر به ادامه فعالیت نشد.

در پاییز سال 95 به منظور احیا دوباره مجموعه وارد شرکت شدم که در آن زمان شرکت تنها دو پرسنل به عنوان نگهبان داشت. پرسنل سابق که حاضر به همکاری با مجموعه مدیریتی قبل نبودند با احیا دوباره مجموعه و بازگشت بنده به کار، به شرکت بازگشتند و آرام آرام شروع به بازسازی و احیا کارخانه کردیم.

با توجه به اینکه این کارخانه توانایی تولید شفت های صنعتی در قطرهای بالا را داشته و نیازهای خاص را تامین می کند، در شرایط تحریم قادر خواهد بود نیاز کشور را تامین نماید. متاسفانه در مدتی که در کارخانه حضور نداشتم، صدمات زیادی به ماشین آلات وارد آمد و هیچگونه تعمیر، بازسازی و سرویسی بر روی دستگاه ها در آن 10 سال اتفاق نیافتاد لذا در بدو ورود شروع به بازسازی آنها با هزینه زیادی کردم. اولین خطی که مجددا به مدار بازگشت، پلینگ 160 میلیمتر بود که تا پیش از این منهدم شده بود. در مرحله بعد به سراغ سمبه های شلیک لوله های مانیسمان یا بدون درز رفتیم. سمبه های شلیک لوله های بدون درز در دنیا محدود بوده و تنها چند کشور بر روی آن فعالیت می کنند. در این کار متریال و مواد با فولاد آلیاژی اصفهان بود و سایز کردن، پلینگ و سایر موارد را رادین انجام می داد. تعداد ضرب شلیکی که توانستیم از قطعات و دستگاه های موجود در کارخانه بگیریم نزدیک به نوع اروپایی و آلمانی خود بود.

اوایل دی ماه سال گذشته خط نورد نیز مجددا فعال شد و پس از کار در قالب اجرتی، تولید خودمان را نیز هر چند با ظرفیت محدود اما شروع کردیم. متاسفانه در سال 96 پس از راه اندازی خط نورد به عنوان آخرین خطی که مجددا وارد مدار شد کارخانه ورشکسته اعلام شد. اما با تلاش اداره تصفیه امور ورشکستگی قوه قضائیه و آقای نعمت‌اله حاجعلي به عنوان مدیرکل این سازمان، اجازه تعطیلی به کارخانه داده نشد. با امضای قراردادی با آنها در قالب مستأجر، فعالیت در این کارخانه متوقف نشد و ادامه یافت. در واقع مجموعه از حالت شرکت و حقوقی خارج و به صورت یک مجموعه حقیقی در آمد.

با این وجود کار همین جا تمام نشد و درست زمانی که مجموعه در حال رسیدن به ثبات بود، مجددا از ورشکستی خارج شد و در نتیجه معضلات بدهی ها و طلبکاران دوباره شروع شد اما راهکارهایی برای آنها نیز اندیشیده شده است.

با راه اندازی دوباره خطوط در کارخانه، چه کارهای جدیدی در مجموعه تعریف شد؟

همان طور که اشاره شد، توانستیم لوله های بدون درز را که تاکنون وارداتی بود و در تولید جک های آسانسور مصرف می شد اما به جهت تحریم دیگر واردات مقرون به صرفه نبود، تولید نماییم. استقبال خوبی نیز از این محصول شد و نمونه هایی نیز جهت تست ارسال شده و در مراحل نهایی عقد قرارداد می باشیم.

برنامه دیگر شرکت، ریخته گری و تولید انواع شفت های استیل بود که با همکاری چند مجموعه ذوب کشور آنرا به اجرا در آوردیم. همچنین تولید شفت های با پوشش کروم سخت نیز از دیگر برنامه های شرکت بود که با وجود نیاز به زیرسازی ها و زیرساخت های خاص خود آنرا دنبال و اجرا کردیم. این شفت ها صد درصد وارداتی از چین بود که اکنون به جهت قیمت های ارز، واردات آن مقرون به صرفه نبوده و در نتیجه با سرمایه گذاری یکی از دوستان به اجر در آمد و نمونه های آن در بازار موجود است.

تعداد شاغلین در مجموعه به چند نفر رسیده است و کدام صنایع خریدار محصولات شما هستند؟

اکنون بالغ بر 40 نفر در مجموعه مشغول به کار هستند و عمده مشتریان ما نیز در صنایع خودرو سازی، قطعه سازی، مصرف کنندگان قطعات فورج، شرکت های حفاری و نفتی و ... می باشند. در مجموع هر صنعتی که نیازمند شفت یا میلگردهای سایز بالا باشد جزو مشتریان ما محسوب می شود.

بازار شما داخلی است؟

شرکت از ابتدای راه اندازی و تولید سایزهای مختلف نورد مبنای صادراتی داشت. ماشین آلات شرکت 90 درصد آلمانی می باشند و چون این کشور قطب تولید فولادهای خاص است هدفگذاری مان نیز صادرات به کشور آلمان بود. در گام نخست و در سال 86 یک محموله به کشور آلمان صادر کردیم و این در حالی بود که این کشور با 1100 میلیارد دلار بزرگترین صادرکننده فولاد محسوب می شد.

در همان سال برای حضور بیشتر در بازارهای جهانی به ویژه اروپا، طرح اولیه احداث یک واحد مشابه ایران را ارائه کردیم. بدین منظور شرکتی در آلمان تاسیس شد و علی رغم اینکه پروژه ما بهترین پروژه از سوی دولت آلمان انتخاب گشت و حتی کارهای زمین و تسهیلات آن تایید شد اما به جهت همان مشکلاتی که پیش از این اشاره کردم زمینه فراهم نشد و نتوانستیم از فرصت ایجاد شده استفاده نماییم.

اکنون هم زمینه صادرات محصولات شرکت رادین حتی به کشور آلمان نیز فراهم است اما مشکلات داخلی آنقدر زیاد است که امکان شروع دوباره صادرات را مقدور نمی کند. درخواست هایی از عراق یا کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز داریم اما پایدار نیست. در حال حاضر صادرات با نام شرکت نداریم اما مشتریانی هستند که پس از خرید از ما محصول را صادر می نمایند.

مشکلاتی که رادین برای تداوم فعالیت با آن مواجه است و به ظرفیت رسیدن آنرا به تاخیر می اندازد چیست؟

عمده مشکل شرکت که عامل جدا شدن من از مجموعه نیز محسوب می شد اخذ وام و تسهیلات بی رویه بانکی بود درحالی که اصلا نیازی به این تسهیلات در آن برهه نبوده است. شرایط بانک های ایران در ارائه تسهیلات، به یک فاجعه برای این شرکت و بسیاری از واحدهای مشابه تبدیل شده و تمام صنایع را تحت تاثیر خود قرار داده است. در حالی که این شرکت ها و نیروی انسانی آنها سرمایه های ملی محسوب می شوند و خاموش شدن دستگاه های آن، آسیب و خسارت زیادی ایجاد می کند. متاسفانه راه حل مشکلات را در هیچ یک از ارگان ها و سازمان ها به ویژه وزارت صمت نمی توانیم پیدا کنیم البته اداره تصفیه امور ورشکستگی قوه قضائیه همکاری خوبی را برای راه اندازی مجدد این واحد با ما داشتند هرچند که چارچوب های قانونی، این اداره را نیز محدود کرده است.

آیا تحریم ها هم تاثیری بر رادین داشته است؟

تحریم سبب شد که بهای تمام شده محصول افزایش یابد. به واسطه افزایش قیمت قطعات و تجهیزات و نیز مواد اولیه شاهد رشد قابل توجه بهای تمام شده واحد شده ایم. این شرایط اگرچه باعث بزرگ شدن گردش مالی شرکت به جهت افزایش قیمت ها شده اما در مقابل تولید را کاهش داده است. البته به بحث تحریم از بعد دیگری نیز می توان نگاه کرد، برای شرکتی نظیر رادین که تولیدکننده محصولات خاصی است که تا پیش از این وارداتی بود تحریم می تواند فرصتی برای بروز توانایی ها و پتانسیل ها باشد.

درخواست شما از وزارت صمت چیست؟

با توجه به اخذ کد بورس توسط شرکت به منظور فراهم شدن امکان خرید مواد اولیه از طریق بورس کالا، تنها در انتظار یک تاییدیه از معاونت معدنی وزارت صمت آقای دکتر جعفر سرقینی هستیم. درحالی که در شرایطی فعلی مواد اولیه را از بازار و به قیمت آزاد از واسطه ها خریداری می کنیم. انتظار ما این است که بروکراسی های اداری کم شده و سازمان ها در کارهای خود سرعت عمل داشته باشند. مسائل بانکی نیز دیگر خواسته ما از مسئولین است.