علیرضا منصوری، مدیر صادرات شرکت فولاد مبارکه اصفهان به چیلان گفت: فولاد مبارکه از ماه می 2018 که بحث نقض برجام مطرح شد، اقداماتی را پیش بینی و تعریف کرد و در بعضی کشورها برنامه ریزی های خوبی صورت گرفت تا بتوانیم تحریم ها را مدیریت نماییم. اما متاسفانه مجددا در 5 نوامبر بحث قرار گرفتن نام فولاد مبارکه در لیست تحریم SDGT که به مراتب از بقیه تحریم ها سخت تر است، مطرح شد.
وی افزود: فولاد مبارکه به دلیل رابطه سهامداری شرکت سرمایه گذاری مهر اقتصاد در این شرکت، در این لیست قرار گرفت و از آن زمان مجبور شدیم اقدامات دیگری را انجام دهیم.
منصوری تاکید کرد: با توجه به اینکه تحریم های این دوره به هیچ عنوان قابل قیاس با تحریم های چند سال پیش نیست، به مدت چند ماه صادرات فولاد مبارکه کاهش یافت اما مجددا کارهای جدیدی را شروع کرده ایم. با اقداماتی که صورت گرفت توانستیم سفارشات جدیدی دریافت کنیم و با روش هایی که تعریف کردیم، حرکت های رو به جلویی داشتیم و امیدواریم که مسیر صادرات فولاد مبارکه تداوم داشته باشد تا نیازمندی های شرکت تامین شود.
وی ادامه داد: متاسفانه مشکل دیگری که در این دوره نمایان شد و بروز آن همزمان با تحریم ها بود، رکود در بازار جهانی و نوسانات زیاد در قیمت ها بود. این رکود پیش از سال 2018 شروع شد و تا اوایل 2019 ادامه پیدا کرد.
مدیر صادرات شرکت فولاد مبارکه اصفهان تصریح کرد: در گذشته دوره رونق و رکود بازار جهانی فولاد چند سال یک بار اتفاق می افتد و با وقوع آن یک شوک به بازار وارد می شد اما در چند سال اخیر زمان وقوع این سیکل کوتاه شده و شاید هر ساله سه یا چهار بار شاهد یک روند کاهشی و نزولی در بازار باشیم که در این شرایط عرضه زیاد و در مقابل تقاضایی کم وجود دارد.
وی تاکید داشت: در چند ماه گذشته خریداران فولاد در بازارهای بین المللی سیاست رصد و انتظار را در پیش گرفتند. به عبارت دیگر مشتریان منتظر می مانند و خرید خود را به حداقل ممکن می رسانند تا ببیند چه اتفاقاتی در بازار رخ می دهد.
مدیر صادرات شرکت فولاد مبارکه اصفهان ادامه داد: اگرچه پیش بینی ها برای دو تا سه ماه اول 2019 رکود بازار فولاد بود اما به مرور شاهد اتفاقاتی در بازار فولاد بودیم به گونه ای که با سیاست های کشورهایی همچون چین، قیمت ها افزایشی شدند و این روند افزایشی در ماه های اخیر علیرغم نگرانی های ناشی از جنگ تجاری با اضافه شدن تقاضا در بازار و روند مثبتی که ایجاد شد، تداوم یافت.
منصوری نیاز ارزی فولاد مبارکه را به طور ماهانه 50 میلیون دلار تخمین زده و اظهار داشت: نیاز ارزی فولادی ها برای خرید مواد اولیه به خصوص الکترود و تامین تجهیزات و قطعات است و در واحدی نظیر فولاد مبارکه این نیاز حدود 50 میلیون دلار به صورت ماهانه می باشد. از این رو مبحث پیمان سپاری ارزی و ارائه تعهد بازگشت ارز در سامانه نیما، موضوع منطقی برای فولادسازان محسوب نمی شود. تاکید بر تعهد ارزی با توجه به اینکه فولادی ها ارزی برای تامین مواد اولیه خود ندارند و بازگشت ارز به کشور مشکل است، فولادسازان را با بحران مواجه می کند و تولیدات را کاهش می دهد. بنابراین بسیار لازم است این مشکل در اسرع وقت حل و فصل شود.