آقای یزدخواستی، پیشنهاد شما برای سرمایه‌گذاری های جدید در شرایط فعلی چیست؟

عاقلانه‌تر این است که شرکت ها به جای اینکه به صورت جزیره‌ای توسعه پیدا کنند، منابع مالی و انسانی خود را تجمیع نمایند و این توسعه را در جنوب کشور انجام دهند. فرض کنید که ما اکنون در هرمزگان این کار را انجام دهیم در نتیجه ظرفیت 10میلیون تنی فولاد را عملیاتی کرده ایم. فولادمبارکه پس از 26 سال به تنهایی به تولید 2/10میلیون تن فولاد رسیده درحالی که ظرف مدت زمان کوتاهی نمی توان شبیه این مجتمع با این حجم از تولید دست یافت. 10میلیون تن وزنه زیادی است و فولاد کشور را تکان می‌دهد و اگر بتوان همین کار را در جنوب کشور انجام داد می توان انتظار داشت 20میلیون تن ظرفیت تولید فولاد ایجاد کرد که مسلما به صورت سرمایه‌گذاری پراکنده نمی‌توانستیم به این حجم از تولید دست یابیم.

نظر شما درباره سرمایه‌گذاری فولادسازان در کشورهای دیگر چیست؟

سرمایه‌گذاری در کشورهای دیگر در حدی که بخواهد برای رفع نیاز فوری واحدهای صنعتی باشد عملی است ولی اگر بخواهیم در سطح بالاتری به این قضیه نگاه کنیم، در سطح بین‌المللی با چالش‌هایی روبرویم و مشکلاتی وجود دارد و برای ما این امکان به راحتی فراهم نیست.

طرح های توسعه ای فولادمبارکه در چه وضعیتی است؟

ما فعلا یک طرح توسعه‌ای سه میلیون تنی در داخل فولادمبارکه داریم که بزرگترین طرح توسعه ای می باشد که تمام مراحلش انجام شده و فقط قسمت پایانی نورد ورق مانده است. این طرح سه میلیون تنی تا تولید اسلب پیش رفته است. شما می دانید که فروش اسلب به تنهایی برای ما مقرون‌به‌صرفه نیست و اگر اسلب را تبدیل به ورق کنیم سودآوری آن برای شرکت به مراتب بالاتر است و به همین خاطر دنبال این هستیم که این خط نورد را راه اندازی کنیم تا مازاد اسلب را تبدیل به ورق نماییم. برای این طرح با شرکت SMS آلمان قرارداد داشتیم ولی به سبب تحریم‌ها انصراف دادند و همکاری ما منتفی شد و هم اکنون در حال مذاکره با شرکت‌های چینی هستیم و امیدواریم هر چه زودتر به نتیجه برسد.