رضا شهرستانی در پاسخ به این‌ سوال که چگونه در کشور باید بحران کرونا را مدیریت و مهار کرد، به خبرنگار چیلان گفت: مشکل کرونا، مشکلی است که در حال حاضر، تمام دنیا درگیر آن است و ما باید از کشورهایی که در زمینه مهار این ویروس مرموز موفق بوده‌اند الگوبرداری کنیم. نکته مهم این است که پروتکل‌ها و دستورالعمل‌های بهداشتی در کشور رعایت شود و فاصله اجتماعی در تعاملات مورد توجه قرار گیرد تا دوره شیوع کرونا، با کمترین آسیب پشت سر گذاشته شود و برای این بیماری دارو یا واکسن ساخته شود. به بهانه کرونا، اقتصاد تعطیل نشود عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با اشاره به آسیب‌های اجتماعی ناشی از رکود یا کاهش فعالیت‌های اقتصادی گفت: برای مدیریت کرونا باید مدنظر داشته باشیم که تعطیلی اقتصاد کشور و توقف فعالیت‌های اقتصادی، یک راه‌حل نیست؛ چرا که تعطیلی اقتصاد می‌تواند به فقر، فحشا و در کل آسیب‌های اجتماعی بزرگی دامن بزند که شاید خطر آن‌ها کمتر از ویروس کرونا نباشد. لذا ما باید ضمن رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی، اقتصاد کشور را فعال کنیم. رضا شهرستانی در مورد تأثیر کرونا بر تولید فولاد در کشور گفت: در صنعت فولاد، به دلیل بزرگ بودن مقیاس کارخانه‌های تولیدی، امکان رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی وجود دارد و با استفاده از ماسک، دستکش و کنترل دمای بدن پرسنل، می‌توان از شیوع این ویروس در محیط تولیدی جلوگیری کرد و لذا بعید است که کرونا، صنعت فولاد کشور را در سطح تولید، چندان متأثر سازد. رقابت در حوزه صادرات فولاد شدیدتر شده است وی در مورد تأثیر بحران کرونا بر صادرات شرکت‌های فولادی عنوان کرد: کرونا از طریق ایجاد رکود اقتصادی، تقاضا برای فولاد را کاهش داده و این امر باعث شده تا رقابت شدیدتری بین صادرکنندگان فولاد در بازارهای جهانی شکل بگیرد. چین مشوق‌های صادراتی بیشتری برای صادرکنندگان فولاد درنظر گرفته و نرخ عودت مالیات بر صادرات فولاد را از 10 درصد به 13 درصد افزایش داده است. همچنین دولت چین حمل و نقل رایگان در اختیار صادرکنندگان فولاد خود قرار می‌دهد. در حال حاضر، موجودی فولاد در انبارهای چین به 200 میلیون تن رسیده و لذا رقابت در بازارهای صادراتی سخت‌تر شده است. رضا شهرستانی به اشاره به شرایط صادرکنندگان فولاد کشور پیش از شیوع کرونا گفت: پیش از بحران کرونا نیز ما با تحریم‌ها و مشکل انتقال ارز به کشور روبرو بودیم و حالا بحران کرونا و کاهش تقاضای جهانی، شرایط را به مراتب برای تولیدکنندگان فولاد ایران سخت‌تر کرده است. دولت از صادرکنندگان فولاد حمایت کند عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در مورد هدف‌گذاری‌های صورت‌گرفته برای تولید و صادرات فولاد کشور اظهار داشت: سال گذشته تولید فولاد ایران بیش از 27 میلیون تن و صادرات فولاد کشور بیش از 10 میلیون و 300 هزار تن بود. برای سال 99، هدف‌گذاری تولید فولاد 30 میلیون تن و هدف‌گذاری صادرات فولاد، حدود 15 میلیون تن است. رضا شهرستانی با اشاره به تبعات بحران کرونا گفت: در سال جاری برای این‌که اهداف تولید صادرات فولاد را محقق کنیم، با توجه به این که با بحران کرونا، شرایط سخت‌تر شده، باید اقداماتی توسط دولت انجام شود. اولاً باید بوروکراسی‌ها و مقرارت محدودکننده صادرات فولاد کنار گذاشته شود تا صادرکنندگان با آزادی عمل و فراغ بال بیشتر، به رقابت با صادرکنندگان بقیه کشورها بپردازند. ثانیاً باید مشوق‌هایی برای صادرات فولاد نظیر معافیت‌های مالیاتی درنظر گرفته شود تا با افزایش صادرات و لذا افزایش تولید فولاد، اهداف چشم‌انداز 1404 محقق شود. ثالثاً در مورد انتقال ارز به کشور نیز باید اجازه داد تا اولویت نخست مصرف ارز، مایحتاج ارزی خود تولیدکنندگان فولاد باشد. راه‌حل چالش ضرایب قیمتی، عدم سرکوب قیمت شمش فولادی است عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در مورد اختلاف نظر بین شرکت‌های فولادی و معدنی بر سر ضرایب قیمتی محصولات سنگ آهن گفت: ما جلسات مختلفی با انجمن سنگ آهن، اتاق بازرگانی و غیره در مورد ضرایب قیمتی کنسانتره، گندله و آهن اسفنجی داشته‌ایم. چه بخواهیم بر اساس سرمایه‌گذاری صورت‌گرفته در زنجیره فولاد و سود عادلانه حلقه‌های مختلف این زنجیره، نرخ ضرایب را تعیین کنیم و چه قیمت فوبِ شمش فولادی و کنسانتره را محاسبه کنیم، به چیزی بیش از قیمت‌های فعلی برای ضرایب محصولات سنگ آهن نمی‌رسیم. رضا شهرستانی افزود: عدم رضایت شرکت‌های معدنی از قیمت‌های فعلی کنسانتره و گندله به این خاطر است که در حال حاضر قیمت شمش فولادی سرکوب می‌شود و این سرکوب قیمت شمش بر کل زنجیره فولاد تأثیر گذاشته و سود شرکت‌های معدنی را هم کاهش داده است. وی در مورد راه‌حل چالش ضرایب قیمتی زنجیره فولاد گفت: تعیین قیمت شمش بر اساس عرضه و تقاضا، راه‌حل این معضل است. در حال حاضر، قیمت شمش فولادی در کشور حدود 30 درصد زیر قیمت واقعی آن است که این امر به دلیل فاصله زیاد نرخ ارز نیمایی با نرخ ارز شناور و همچنین فاصله حدوداً 10 درصدی قیمت عرضه شمش با نرخ‌های صادراتی شمش است. این سرکوب قیمتی بدان معناست که شمش فولادی حدوداً 100 دلار به ازای هر تن، زیر قیمت واقعی در کشور به فروش می‌رسد. وقتی قیمت شمش پایین باشد، سود شرکت‌های معدنی نیز کاهش می‌یابد و لذا راه‌حل این است که قیمت شمش در کشور واقعی شود و معاملات آن طبق سازوکار عرضه و تقاضا صورت گیرد.