چیلان: همانطور که می دانید مگا مدول مجتمع سبا فولاد مبارکه اصفهان یک پلنت احیا مستقیم با ظرفیت ۱۵۰۰۰۰۰ تن آهن اسفنجی در سال است. در واحد های احیاء مستقیم، مخازن سولفورزدایی به منظور حذف سولفور موجود در جریان گاز ورودی به عنوان خوراک مگامدول، تعبیه شده است. مگا مدول سبا هم همانند سایر واحدهای احیاء مستقیم کشور، با مشکل افزایش سولفور در جریان گاز خوراک ورودی به ریفرمر بدلیل سولفور موجود در گندله مواجه است. از جمله مشکلات اساسی مخازن سولفورزدایی واحدهای تولید فولاد در کشور، افزایش افت فشار مدول پیش از رسیدن به ظرفیت جذب استاندارد جاذب سولفورزا است. عامل اصلی افت فشار مورد اشاره، ذرات و ریزگردهایی است که با عبور از اسکرابر بر روی سطح بالایی جاذب نشسته و با کاهش خلل فرج سطحی بطور مستقیم منجر به افزایش افت فشار مخزن شده و به دلیل محدودیت تحمل افت فشار برای کمپرسور، پس مدت کوتاهی مجبور به تخلیه­ی جاذب و شارژ مجدد آن خواهیم بود. واحد فولاد سبا نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در مقایسه با سایر واحدها آسیب­ پذیری بیشتری نسبت به این مسئله داشته است. جاذب­ های پیشین شارژ شده در مخزن سولفورزدایی این پلنت چه از برندهای خارجی و چه محصولات داخلی با وجود کیفیت نسبتا مناسب جاذب، به دلیل عدم ورود به مباحث فرآیندی در پایدار نگه داشتن شرایط مخزن موفق نبوده­اند. در بهترین حالت مدت زمان حفظ جاذب در مخزن یک ماه و نیم بوده که پس از آن مجبور به تخلیه و شارژ مجدد جاذب­های اکسید روی خواهیم بود. شرکت گسترش فناوری خوارزمی با توجه به رفرنس­های متعدد در بارگذاری و تولید این جاذب­ها با انجام شبیه ­سازی­ های متعدد در مرداد ماه سال گذشته و پس از اعلام پیشنهادات فنی خود جاذب­های اکسید روی را در مخازن سولفورزدایی فولاد سبا بارگذاری کرد و طبق پیش بینی های انجام شده با کمال افتخار توانست کارایی مخازن را تا بیش از ۳۰۰% افزایش دهد و مدت زمان بیشتری از جاذب­ها بهره­ برداری کند. در آستانه­ توقف تعمیراتی واحد سبا، کارشناسان شرکت گسترش فناوری خوارزمی در انتظار نمونه برداری از جاذب­های فوق جهت تکمیل آزمایشات و تصحیح شبیه­ سازی­ ها بر اساس مدل­های حقیقی است تا بتواند رکورد زنی خود در بهره ­برداری از جاذب­ها را مجددا تکرار نماید تا بار دیگر ثابت کند که با نگاه همراه با اعتماد به تولیدات داخلی می توان در سایه ی تحریم و مشکلات جاری کشور نیز، همواره با اطمینان و تکیه بر محصولات دانش بنیان داخلی به اهداف تبیین شده در سال جهش تولید دست یافت.