بحران کرونا علاوه بر تبعات فاجعه‌بار برای سلامت عمومی، بحران عظیمی نیز برای اقتصاد دنیا ایجاد کرد. در نتیجه بحران کرونا، بسیاری از صنایع وارد رکود شدند و اگرچه زمین‌لرزه شدید اقتصادی ناشی از کرونا بیشتر در بخش خدمات نظیر گردشگری و خطوط هوایی احساس شد اما صنعت فولاد دنیا نیز تحت تأثیر شیوع ویروس کووید 19 قرار گرفت. با این وجود، اگر بخواهیم با تبعات بحران مالی سال 2008 مقایسه کنیم، بحران کرونا برای صنعت فولاد دنیا کمتر از بحران مالی مخرب بود؛ چرا که بخش خدمات یعنی قربانی اصلی بحران کرونا، چندان فولادمحور نیست. با این پیش‌فرض که اولاً مقررات قرنطینه در اکثر کشورها (مقرراتی که برای مقابله با شیوع ویروس کرونا به‌کار گرفته شده) تا ماه ژوئن و ژوئیه 2020 برداشته شده و تمهیدات مربوط به فاصله‌گذاری اجتماعی همچنان ادامه یابد و دوماً کشورهای عمده تولیدکننده فولاد، تحت تأثیر موج دومِ قابل توجه شیوع کرونا قرار نگیرند، انجمن جهانی فولاد در ماه ژوئن، پیش‌بینی خود از وضعیت تقاضا برای فولاد در سال‌های 2020 و 2021 میلادی را ارائه داد. بهبود در پساکرونا تدریجی خواهد بود طبق پیش‌بینی انجمن جهانی فولاد، تقاضا برای فولاد در سال 2020 میلادی، به دلیل بحران کرونا 6.4 درصد کاهش خواهد یافت و به یک میلیارد و 654 میلیون تن خواهد رسید. انجمن جهانی فولاد انتظار دارد که تقاضا برای فولاد در سال 2021، بهبود یابد و با رشد 3.8 درصدی نسبت به سال 2020، به یک میلیارد و 717 میلیون تن برسد. انجمن جهانی فولاد گفته است که با کاهش محدودیت‌های مربوط به مهار کرونا که از ماه می سال 2020 آغاز شد، وضعیت بازار فولاد به تدریج بهتر خواهد شد اما مسیر بهبود اقتصادی، کُند و آهسته خواهد بود. چین، تنها اقتصاد فولادی رو به رشد تا اواخر ماه آوریل 2020، تمام بخش‌های مصرف‌کننده فولاد در اقتصاد چین به ظرفیت کامل خود نزدیک شدند هرچند که عملیات کامل تولیدی بخش کارخانه‌ای این کشور به دلیل سقوط در تقاضای صادراتی با مانع روبرو است. در تابستان سال 2020، بخش ساخت‌وساز چین به ظرفیت 100 درصدی خود رسیده است. پروژه‌های زیرساختی معرفی‌شده توسط دولت چین که از سال 2020 آغاز شده، آثار خود را بیشتر طی سال 2021 نشان خواهد داد و باعث رشد بیشتر تقاضا در این سال خواهد شد. در سال 2020، اقتصاد چین تنها اقتصاد بزرگ دنیا است که شاهد رشد تقاضای فولاد خواهد بود. دو سال متفاوت پیش روی اقتصادهای در حال توسعه انجمن جهانی فولاد پیش‌بینی کرده است که تقاضا برای فولاد در اقتصادهای توسعه‌یافته در سال 2020، 17.1 درصد کاهش یابد. «وُرلد استیل» همچنین پیش‌بینی کرده است که تقاضا در اقتصادهای در حال توسعه (به ‌جز چین) در سال 2020، 11.6 درصد کاهش یابد. اما برای سال 2021، وضعیت فرق می‌کند و پیش‌بینی شده که تقاضا برای فولاد در این سال در اقتصادهای در حال توسعه، 9.2 درصد افزایش یابد. بیشترین کاهش تقاضا در منطقه منا انجمن جهانی فولاد در مورد کشورهای نفت‌خیز خاورمیانه و شمال آفریقا نیز عنوان کرده است که این کشورها، به دلیل شوک دوگانه ناشی از شیوع کرونا و سقوط قیمت نفت، جزو کشورهایی هستند که بیشترین آسیب اقتصادی را می‌بینند. بهبود آهسته در CIS در کشورهای مستقل مشترک‌المنافع (CIS)، خروج از رکود اقتصادی کند خواهد بود. سقوط قیمت نفت و همزمان با آن بحران کرونا، باعث خواهد شد تا در این کشورها تقاضا برای فولاد در سال 2020 کاهش شدیدی را تجربه کند و در سال 2021 نیز افزایش تقاضا برای فولاد، متوسط باشد. امیدواری در ACEAN انجمن جهانی فولاد برآورد کرده است که گرچه کاهش تقاضا برای فولاد در کشورهای آسه‌آن (آسیای جنوب شرقی) روی می‌دهد، اما این کاهش به دلیل تداوم اجرای تعدادی از پروژه‌های زیرساختی خیلی حاد نخواهد بود. آمریکای لاتین در وضعیت قرمز همه‌گیری کووید 19، یک طوفان اقتصادی تمام‌عیار را در آمریکای لاتین بوجود آورد و چشم‌انداز هیچ‌گونه بهبود اقتصادی در این منطقه در سال 2020 وجود ندارد. به دلیل مشکلات ساختاری، بی‌ثباتی سیاسی و تورم، آمریکای لاتین آسیب‌پذیری بالایی دارد. انجمن جهانی فولاد پیش‌بینی کرده است که کاهش تقاضا برای فولاد در آمریکای لاتین، در سال 2020، بسیار شدید خواهد بود و در سال 2021 نیز کشورهای آمریکای لاتین تنها شاهد یک بهبود اقتصادی ضعیف خواهند بود. * متن کامل این گزارش تفصیلی را در کتاب سال فولاد ایران (ویژه سال 1399) بخوانید.