متن کامل گفت‌وگوی چیلان با احمد سعدی، مدیرعامل گروه فولادی البرز غرب را بخوانید: آقای سعدی، نگاه شما به رویه قیمت‌گذاری دستوری در عرضه‌های فولادی چیست؟ ما به عنوان گروه فولادی البرز غرب هم واحد فولادسازی داریم و هم نورد و بیشتر شمش تولیدی را خودمان استفاده می‌کنیم و در واقع «خودمصرفی» داریم. چون مواد اولیه را از بورس کالا تهیه نمی‌کنیم، عرضه در بورس کالا نیز شامل حال ما نمی‌شود. به‌طورکلی باید بگویم که عرضه  در بورس کالا، دردسرها و مشکلات خاص خود را دارد و قیمت‌های بورس کالا دستوری است و محلی برای دخالت دولت شده است. قیمت با عرضه و تقاضا تعیین می‌شود و با دستور و اجبار تعیین قیمت امکان‌پذیر نیست. ممکن است با رویه های دستوری بتوان در کوتاه‌مدت نظارت و کنترل داشت ولی در درازمدت این رویه جوابی نمی‌دهد. با رویه دستوری فعلی، انگیزه برای فولادسازان جهت عرضه در بورس کالا وجود ندارد. آیا دست‌اندازهای صادراتی برای فولاد کشور هم‌چنان چالش‌آفرین است؟ همان‌طور که می‌دانید ما در کشور، تولید فولادمان دو برابر مصرف‌مان است و تنها راه نجات و توسعه صنعت فولاد کشور این است که فولادسازان صادرات انجام دهند. پیشنهادم به دولت این است که برای تنظیم بازار فولاد و حل مشکلات صنعت فولاد، بخش‌نامه‌های متعدد، خلق‌الساعه و ضد و نقیض صادر نکنند و اجازه بدهند که فولادسازان ما که در حال حاضر تقریبا در کشورهای همسایه خوب جا افتاده‌اند و مشتری‌های خودشان را پیدا کرده‌اند بتوانند صادرات‌شان را بدون دغدغه انجام دهند. از طرف دیگر، بانک مرکزی هم نباید بحث ارز را خیلی محدود کند و باید دست صادرکننده را باز بگذارند و اجازه بدهند که صادرات افزایش پیدا کند. اگر به صادرکنندگان احترام بگذارند، مطمئناً همه ارزهایشان را به چرخه اقتصاد کشور باز می‌گردانند. در حوزه مسائل ارزی، فولادسازان با چه موانع و محدودیت‌هایی روبرو هستند و آیا بازگشت ارز حاصل از صادرات توسط تولیدکنندگان صورت می‌گیرد؟ شرایط کشور ما عادی نیست و در شرایط تحریم و جنگ اقتصادی به سر می‌بریم طبیعی است که در حوزه نقل و انتقال ارز با تاخیر و مشکلاتی مواجه خواهیم شد. انتظار ما تولیدکنندگان این است که بانک مرکزی محدودیت‌ها را کمتر کند و به تولیدکننده اجازه بدهد قطعات و مواد اولیه ضروری تولید را راحت‌تر از محل ارز حاصل از صادرات خود وارد کند. به طور طبیعی زمانی که یک کارخانه و یا یک گروه فعالیت تولیدی در کشور انجام می‌دهد، امکان ندارد که ارز حاصل از صادرات را به داخل کشور بازنگرداند و بدون بازگشت ارز بتواند ادامه حیات بدهد. چنین چیزی امکان ندارد و بنابراین همه مجبورند در نهایت ارز حاصل از صادرات‌شان را به کشور بازگردانند که بتوانند مواد اولیه و خریدهای تجهیزات یدکی را انجام دهند. جهش تولید در صنعت فولاد نیازمند چه تمهیداتی است؟ واقعیت این است که جهش تولید با حرف انجام نمی‌شود بلکه نیازمند عمل است. برای حمایت از تولید باید دولت، وزارتخانه‌ها، بانک‌ها و تولیدکننده همگی با هم هماهنگ باشند تا یک تولید خوب انجام شود. نمی‌شود که یک کارخانه ماشین‌آلات خوب داشته باشد، نیروی خوب و سرمایه تأمین کند و زمانی که می‌خواهد صادرات انجام دهد، درگیر قوانین دست‌وپاگیر و غیرکارآمد شود. ما واقعا در خصوص واردات قطعات و و بعضی ماشین‌آلات دچار مشکل هستیم. ماه‌ها طول می‌کشد ثبت سفارش انجام شود، چون تخصیص ارز صورت نمی‌گیرد و حتی تولیدکننده نمی‌تواند از ارز صادراتی خود برای واردات تجهیزات موردنیاز خود در زمان مناسب استفاده کند. پروسه واردات تجهیزات و ماشین آلات بسیار کند پیش می‌رود و ما در این زمینه با مشکلات زیادی مواجه هستیم. زمانی که این قضیه را کالبدشکافی می‌کنیم، پی می‌بریم که معضل اصلی سیستم بانکی و سیستم دولتی است؛ اگر دولت اجازه دهد و مزاحم بخش خصوصی نشود، بخش خصوصی راه خود را پیدا می‌کند و مشکلی پیش نخواهد آمد. مداخلات دولت، مشکلات زیادی را در حال حاضر ایجاد کرده است.