به گزارش چیلان، رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد تهران تأکید کرد: هر تصمیمی که برای بازار فولاد در دولت یا مجلس گرفته می‌شود باید با حضور تمامی بخش‌ها از تولیدکنندگان گرفته تا توزیع‌کنندگان و مصرف‌کنندگان گرفته شود. در شیوه‌نامه‌ای که اخیراً توسط ستاد معاون اقتصادی رئیس جمهور ابلاغ شده و همین‌طور طرح مجلس در مورد بازار فولاد، این مورد رعایت نشده است. توزیع‌کنندگان آهن و فولاد به هیچ‌وجه در جریان این تصمیمات قرار ندارند و مبنای آن‌ها برای ما شفاف نیست. گرهی بر گره‌های دیگر رستگار در مورد تعدد بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های مربوط با بازار فولاد گفت: بخشنامه‌هایی که در مراکز مختلف و بدون حضور بخش‌های اصلی بازار فولاد تدوین می‌شود نه تنها به نتیجه مطلوب نمی‌رسد بلکه صرفاً گرهی بر گره‌های موجود می‌افزاید. اگر صنعت فولاد ایران توسعه پیدا کرده و بزرگ شده به خاطر همدلی و همراهی همه بخش‌ها بوده و تصمیمات یکجانبه به بازار و صنعت فولاد آسیب می‌زند. شفافیت در معاملات فولاد در بورس کالا جود ندارد رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد تهران گفت: در حال حاضر معاملات فولاد در بورس کالا شفاف نیست، مکانیزم کشف قیمت مشخص نیست و در مورد خریداران محصولات ابهام وجود دارد. بورس کالا نمی‌تواند نظام توزیع فولاد را دور بزند و ما شرایط فعلی معاملات بورس کالا را قبول نداریم. سازوکار بورس کالا باید اصلاح شود و باید مبنای قیمت‌ها و معاملات شفاف باشد. وضعیت به نفع رانت‌خواران است رستگار تصریح کرد: وقتی در بازار فولاد، قانون حکمفرما نباشد و کسانی که فعالیت قانونی دارند، کنار زده شوند و نادیده گرفته شوند و شفافیت و عدالت نیز وجود نداشته باشد، تنها منافع رانت‌خواران تأمین می‌شود. متأسفانه شرایط فعلی فقط به نفع رانت‌خواران و به نفع کسانی است که دوست ندارند شفافیت وجود داشته باشد. وی تأکید کرد: نظام توزیع آهن و فولاد را نمی‌توان کنار گذاشت و بورس کالا حق ندارد مثل یک بنگاه اقتصادی رفتار کند. افراد و گروه‌هایی که فعالیت قانونی دارند باید در تصمیم‌گیری‌ها حضور داشته باشند اما متأسفانه شرایطی را شاهدیم که تصمیمات در راستای منافع عده قلیلی است که از رانت برخوردارند. رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد تهران در پایان گفت: به‌طور خلاصه شیوه‌نامه دستوری جدید تنظیم بازار فولاد، نظام توزیع آهن و فولاد کشور و واحدهای صنفی این حوزه که فعالیت قانونی و شفاف را دارند، نادیده گرفته است و با این تصمیمات غیرکارشناسی و یک‌جانبه امیدی به موفقیت آن وجود ندارد.