به گزارش چیلان، دکتر فاضل در مورد مشکلات پیش آمده در تأمین گاز شرکت‌های فولادی گفت: کمبود گاز چالشی جدی برای صنعت فولاد ایران است. تامین گاز یک مسأله حاکمیتی است و برای حفظ جایگاه صنعت فولاد ایران دولت باید با تمام توان، زمینه تامین گاز زنجیره فولاد کشور را فراهم سازد. همزمان شرکت‌های فولادی می‌توانند یک کنسرسیوم در زمینه تامین گاز راه‌اندازی کنند و یا از طریق واردات یا افزایش تولید داخلی گاز، سرمایه‌گذاری‌های لازم را به عمل آورند. طرح‌ریزی توسعه صنعت فولاد بر اساس گاز فاضل تصریح کرد: توسعه صنعت فولاد ایران مبتنی بر انرژی ارزان بوده است و حامل انرژی اصلی در توسعه صنعتی کشور، بیشتر گاز بوده است. پایه صنعت فولاد ایران، ذوب آهن اصفهان است که تولید آن به روش کوره است. اما در ادامه، توسعه صنعت فولاد مبتنی بر کوره‌های قوس الکتریکی بوده که پایه آن ذخایر گازی فراوان در کشور و گاز ارزان برای تولید برق و همین‌طور خوراک واحدهای احیاء مستقیم بوده است. مدیرعامل هلدینگ صنایع و معادن غدیر خاطرنشان ساخت: به این خاطر که گاز یک مزیت رقابتی در کشور است، سرمایه گذاری‌ها به سمت افزایش تولید آهن اسفنجی حرکت کرد و به دومین تولیدکننده بزرگ آهن اسفنجی در دنیا پس از هند تبدیل شدیم. وی ادامه داد: تأمین پایدار گاز در کشور هم‌اکنون به یک چالش تبدیل شده و این چالش باید با مدیریت صحیح رفع شود چرا که ایران به دهمین تولیدکننده بزرگ فولاد در جهان تبدیل شده و دلیل این امر نیز دسترسی مناسب به انرژی بوده است. صنعتی با ارزش افزوده بالا و مسئله گاز مدیرعامل هلدینگ صنایع و معادن غدیر در ادامه بیان داشت: گاز در کیک هزینه شرکت‌های فولادی سهم دارد و این منبع انرژی، یکی از ارکان اصلی زنجیره فولاد در کشور است. همین‌طور که آب، برق، مواد اولیه، فروآلیاژها و الکترود از ارکان زنجیره فولاد در کشور هستند، گاز هم نقشی اساسی در صنعت فولاد دارد و حتماً باید گاز صنایع فولاد تأمین شود. مدیرعامل هلدینگ صنایع و معادن غدیر تصریح کرد: تأمین پایدار گاز یک مسئله حاکمیتی است. دولت مجوزهای بسیاری برای واحدهای مختلف زنجیره فولاد صادر کرده و یک صنعت بزرگ با ارزش افزوده بالا در کشور شکل گرفته است. بر این اساس، برای حفظ پایداری و توسعه صنعت فولاد، دولت باید گاز این صنعت را تأمین کند. عمق بحران گاز کجاست؟ مدیرعامل هلدینگ صنایع و معادن غدیر گفت: چالش گاز، چالش بسیار بزرگی برای صنعت فولاد است چراکه بی‌گازی هم به‌معنای نبود گاز و هم نبود برق است. با کسری گاز، تولید برق در نیروگاه‌ها نیز کاهش خواهد یافت و تأمین برق صنایع نیز دشوار خواهد شد. از طرف دیگر، قطعی گاز واحدهای احیاء مستقیم، به تعطیلی واحدهای ذوب منجر خواهد شد چرا که بخش احیاء مستقیم و فولادسازی همه در یک زنجیره قرار دارند و کار نکردن هر یک از این حلقه‌ها، دیگری را با مشکل مواجه می‌کند. وی در پایان خاطرنشان کرد: همزمان با این که دولت وظایف حاکمیتی خود را در قبال تأمین گاز واحدهای زنجیره فولاد انجام می‌دهد، شرکت‌های فولادی نیز می‌توانند کنسرسیومی تشکیل دهند و در زمینه گاز سرمایه‌گذاری کنند. این کنسرسیوم می‌تواند در واردات گاز از خارج سرمایه‌گذاری کند یا این‌که با سرمایه‌گذاری در داخل، تولید گاز کشور را بالا ببرد. وی افزود: چالش گاز یک چالش در طولانی‌مدت است و با راه‌کارهای صحیح و علمی باید این چالش را رفع ساخت. شرکت‌ها و دولت‌ها باید در کنار هم برای رفع این چالش تلاش کنند. انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران می‌تواند در این مسیر نقش مهمی داشته باشد.