به گزارش چیلان، حمله سایبری به صنایع در دنیای امروز شکلی از جنگ یا حمله نظامی است و به هیچ‌وجه نباید آن را دست‌کم گرفت. خوشبختانه حمله سایبری به دو شرکت فولاد مبارکه و فولاد خوزستان، خسارت جانی و فیزیکی درپی نداشت اما این حمله زنگ هشداری است که نشان می‌دهد باید اقدامات گسترده‌ای در حوزه امنیت سایبری و پدافند غیرعامل صورت گیرد. بسیاری از صنایع و خصوصاً صنعت فولاد با مواد مذاب و حرارت بالا سروکار دارند و احتمال این‌که حمله سایبری، خدایی نکرده، برای کارکنان سختکوش خطر جانی به همراه داشته باشد، وجود دارد. فقط تصور کنید در نتیجه یک حمله سایبری، پاتیل ذوب به جای سرریز شدن در قالب ریخته‌گری در محیط کارخانه واژگون یا پاتیل منفجر شود، در این حالت نتیجه چنین حمله سایبری‌ای، خسارات جانی و فیزیکی قابل توجه خواهد بود. لذا پیشگیری از وقوع حملات سایبری و حفظ آمادگی شرکت‌ها در حوزه امنیت سایبری اهمیتی حیاتی دارد. علاوه بر این، صنعت فولاد یک صنعت سرمایه‌بر است و سرمایه سنگینی در خطوط تولید شرکت‌های فولادی به‌کار انداخته شده است. حمله سایبری تهدیدی برای این سرمایه‌ها است که طی چندین دهه ایجاد شده‌اند. بنابراین، باید نهایت احتیاط صورت گیرد تا دشمنان کشور و صنعت‌ستیزان سایبری نتوانند سرمایه‌هایی که به زحمت ایجاد شده‌اند را به راحتی نابود کنند. در ماه‌های اخیر شاهد حملات سایبری به برخی دستگاه‌ها از جمله حمله سایبری به سامانه‌های شهرداری تهران بوده‌ایم. حمله سایبری به دو شرکت فولاد مبارکه و فولاد خوزستان که بزرگ‌ترین شرکت‌های فولادی ایران و به نوعی پیشانیِ دهمین صنعت بزرگ فولاد جهان هستند، به صورت جدی زنگ هشدار را به صدا درآورده است. حمله سایبری به صنعت کشور به یک تهدید کاملاً واقعی تبدیل شده و صنایع کشور به‌صورت متمرکز باید ارتقای امنیت سایبری و تدوین و اجرای پروتکل‌های خاص این حوزه را در دستور کار قرار دهند.