به گزارش چیلان، رسول جوکار به عنوان پیشنهادی برای گذر از بحران ایجاد شده در حوزه صادرات و بازارهای خارجی گفت: بهترین راهی که کشور ما می‌تواند داشته باشد این است که شرکت‌های فولادی در بحث قیمت‌دهی به مشتریان خارجی به یک هم‌بستگی برسند. به علاوه نباید بحث مصوبه‌ عوارض صادراتی و چنین تصمیمات یک ‌شبه‌ای را داشته باشیم. فولادی‌ها باید کدام راهبرد را در حوزه صادرات دنبال کنند؟ مدیر فروش خارجی شرکت معدنی و صنعتی چادرملو در خصوص امکان ایجاد ارزش افزوده مناسب در تولید فولاد گفت: برای این کار باید به سمت فولادهای آلیاژی حرکت کنیم؛ با این اقدام می‌توانیم قدرت رقابت‌پذیری خود در بازارهای صادراتی را افزایش دهیم. مدیر فروش خارجی شرکت معدنی و صنعتی چادرملو افزود: در حال حاضر به نظر من مزیت صادراتی در حوزه بازار ایران به صفر رسیده است. شرکت‌هایی که فعلاً قصد فعالیت صاداتی ندارند و می‌خواهند برای انتهای ماه آگوست و ماه سپتامبر دپو انجام دهند، باید تنها با صبر، بازار را رصد کنند؛ پیش‌بینی می‌کنم که بازار رشد 5 تا 10 درصدی را در آینده تجربه خواهد کرد. اعتقاد من این است که قیمت‌های فعلی برای شرکت‌هایی که جویای ارز هستند، به صرفه نیست. تولید زیان با صادرات فولاد! جوکار گفت: قیمت‌های فعلی در بازار جهانی عملا به معنای ایجاد زیان است. هزینه تمام شده شمش در شرکت ما -با توجه به دراختیار داشتن یک زنجیره کامل- بین ده تا دوازده هزار تومان به ازای هر کیلو است اما شرکت‌هایی که آهن اسفنجی خریداری می‌کنند، در صورت صادرات عملاً زیان می‌کنند. با این شرایط، فروش صادراتی هیچ‌معنایی برای ما ندارد. این مدیر حوزه صادرات در خصوص وضعیت صادرات شرکت‌های فولادی ایران گفت: در حال حاضر با این شرایط و پیشنهاداتی که در بازار مطرح است، رغبتی میان صادر کنندگان وجود ندارد. در بازار فعلی، اگر شرکتی هم اقدام به صادرات می‌کند احتمالا این کار را به دلیل نیاز شدید مجموعه خود به ارز انجام می‌دهد.

چشم‌انداز بازار جهانی فولاد به کدام سمت است؟ مدیر فروش خارجی شرکت معدنی و صنعتی چادرملو، عامل بنیادی در بازگشت قیمت و افزایش آن در انتهای ماه آگوست را وجود انباشت تقاضا در بازار چین دانست و گفت: بیشترین تقاضا برای بیلت ما در سال 1400 از سوی کشور چین بوده است. این در حالی است که بازار چین یک تعطیلی موقت را به دلیل همه‌گیری کرونا تجربه کرده است که همین موضوع باعث انباشت تقاضا در این کشور شده است. وی ادامه داد: پیش‌بینی من این است که از اواخر تابستان این تقاضاهای انباشت شده دوباره جریان خواهد یافت. این جریان سینوسی همواره در بازار وجود داشته است؛ باید توجه داشت که عدم فروش در شرایط نامناسب باعث این نمی‌شود که یک شرکت از صادرات خود عقب بماند و گاهی در این شرایط دپو کردن می‌تواند کمک‌کننده هم باشد. در این بین، بازار روسیه نیز کم کم به سمت تولید کمتر حرکت می‌کند و احتمالا در معاملات خود با مشکل مواجه شود که این موضوع تأثیر دامپینگ ایجاد شده توسط فولادسازان روس را کمتر خواهد کرد؛ با این شرایط و متغیرهای موجود، می‌بایست برای صادرات صبور بود و باید توجه داشت که در حال حاضر فروش داخلی توجیه‌پذیرتر از صادرات است. *این گفت‌وگو در شماره 103 نشریه چیلان منتشر شده است.