به گزارش چیلان، احمد دنیانور که بیش از دو دهه پیش، تکنولوژی کوره‌های القایی را به ایران وارد کرد، در تشریح وضعیت کنونی تولید شمش از طریق این فناوری گفت: ذوب القایی از بدو ورود به کمک صنعت فولاد آمد و انحصارها را شکست. امروز بیش از 100 واحد فعال در این عرصه شرایطی را فراهم کردند که شمش به راحتی در اختیار واحدهای نوردی قرار بگیرد و سهمیه‌بندی و رانت‌های برآمده از آن از بین برود. وی افزود: اگر ذوب‌های القایی نبودند امروز قیمت میلگرد دو برابر قیمت کنونی آن بود. دنیا‌نور اضافه کرد: فولاد در ایران صنعتی جوان است و فناوری ذوب القایی هم پیشینه‌ای طولانی در کشور ندارد. امروز کیفیت شمش در فولادهای القایی با فولادهای فورج رقابت می‌کند. فناوری این روش تولید تا جایی در ایران رشد داشته که امروز کوره‌های القایی هم در کشور تولید می‌شود. وی افزود: علاوه بر این از 110 واحد القایی 65 واحد تک محصول هستند و تنها شمش تولید می‌کنند اما باقی نورد هم دارند. دولت از ایجاد زیرساخت‌ برای توسعه صنعت فولاد جا ماند این عضو فعال انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، درباره نقش دولت در توسعه صنعت فولاد گفت: وقتی برنامه توسعه‌ای در کشور تدوین می‌شود، بخش‌های خصوصی و دولتی هر یک مسئولیتی را بر عهده می‌گیرند. دولت تامین زیرساخت‌ها را بر عهده دارد که شامل مواردی از قبیل انرژی، راه، ارتباطات، مقررات و از این قبیل می‌شود. سرمایه‌گذاری‌ها هم به ساخت تجهیزات و تولید محصول اختصاص پیدا می‌کند. دنیانور در نقد عملکرد دولت در توسعه فولاد کشور تصریح کرد: در حال حاضر بزرگ‌ترین چالش موجود بر سر راه توسعه صنعت فولاد و رسیدن به چشم‌انداز تولید 55 میلیون تن فولاد خام در سال 1404، نبود زیرساخت‌هایی است که دولت موظف به تامین آنها بوده و همین موضوع رسیدن به چشم‌انداز یادشده را در ابهام فرو می‌برد. او خاطرنشان کرد: صنعت فولاد ایران نیاز به یک متولی واحد و تدوین یک برنامه مدون دارد. این در حالی‌است که صداهای مختلفی در دولت در خصوص تنظیم‌گری بازار و راهبری صنعت فولاد به گوش می‌رسد. پیامدهای دخالت حداکثری دولت در بازار فولاد این مدیر فولادی در ادامه از توفیقات صنعت فولاد کشور سخن گفت و اظهار کرد: صنعت فولاد ایران در 40 سال گذشته صنعت موفقی بوده و ظرفیت تولید فولاد خام کشور از 380 هزار تن فولاد در ابتدای پیروزی انقلاب به 40 میلیون تن در حال حاضر رشد کرده آن هم در شرایطی که اقتصاد کشور فشار تحریم‌ها را تحمل می‌کرده است. وی افزود: همچنین موفق به بومی‌سازی فناوری‌ها شدیم؛ در نتیجه به باور من صنعت موفق فولاد این حق را بر گردن دولت دارد که یک متولی مسئولیت‌پذیر واحد داشته باشد. این عضو هیئت رئیسه انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران ادامه داد: دولت باید از دخالت بیش از اندازه در سیاستگذاری‌های شرکت‌های فولادی، بازارها و کنترل قیمت‌ها بکاهد زیرا نتایج نامطلوب برآمده از دخالت دولت در این امور تاکنون نمایان شده است. دنیانور در پایان به بحران انرژی که فولادسازان کشور با آن دست به گریبان هستند، پرداخت و گفت: شرکت‌های فولادی در روزهای اوج مصرف در فصول گرم و سرد سال با بحران انرژی رو‌به‌رو هستند. متاسفانه زور دولت به صنایعی مثل خودروسازی‌ها نمی‌رسد و در فصولی که مصرف انرژی بالا می‌رود، تمام فشار برآمده از کمبود انرژی را بر سر صنعت فولاد تخلیه می‌کند و صنعت فولاد کشور نیز این فشار را مظلومانه تحمل می‌کند. وی تصریح کرد: این موضوع هر چه سریع‌تر باید حل و فصل شود. تداوم بحران انرژی به ورشکستگی واحدهای فولادی و از بین رفتن سرمایه هایی می‌انجامد که در این صنعت صرف شده است.