به گزارش چیلان، مدیرعامل شرکت مجتمع فولاد خراسان در تشریح چالش‌های توسعه صنعت فولاد کشور گفت: توسعه صنعت فولاد در حال حاضر بیش از هر چیز نیاز به ماده اولیه دارد. وی افزود: با این حال واردات سنگ آهن در کل راهکار درستی برای تامین ماده اولیه نیست، زیرا هزینه سنگ به اضافه هزینه حمل آن قیمت تمام شده را افزایش می‌دهد به این دلیل که هم مسافت کشور از مبادی وارداتی زیاد است و هم مشکل تحریم‌ها و مبادلات مالی را داریم. در نتیجه بهترین راهکار بهره‌برداری از ذخایر احتمالی و سرمایه‌گذاری در این امر است. طهمورث جوانبخت تصریح کرد: برای رسیدن به چشم انداز 55 میلیون تن فولاد در سال 1404 نیاز به استخراج 160 میلیون تن سنگ آهن در سال وجود دارد اما اکنون در بهترین حالت سالانه 100 میلیون سنگ استخراج می‌شود. 160 روز بحران انرژی در سال گذشته این مدیر جوان فولادی کشور پس از تامین سنگ آهن  به موضوع انرژی پرداخت و کمبود آن را مانعی دیگر بر سر توسعه صنعت فولاد کشور عنوان کرد. او گفت: فولادسازان امروز با مشکل قطعی برق در تابستان و قطعی گاز در زمستان رو‌به‌رو هستند و این مشکل هر سال نسبت به سال پیش شدت بیشتری پیدا می‌کند. جوانبخت همچنین از 100 روز قطعی گاز و 60 روز قطعی برق فولاد خراسان در سال گذشته خبر داد. ضعف لجستیک در زنجیره آهن و فولاد کشور مدیرعامل فولاد خراسان به کمبود تجهیزات حمل و نقلی نیز پرداخت و در این باره گفت: تجهیزات کنونی توان پاسخگویی به نیاز شرکت‌های فولادی را ندارد. وی افزود: این شرکت‌ها واگن و کشنده کافی برای انتقال مواد اولیه به واحدهای تولیدی در اختیار ندارند و یا به دلیل کافی نبودن این تجهیزات نمی‌توانند به موقع پاسخگوی تعهدات صادراتی خود باشند. در حالی که همزمان با مازاد محصولات میانی روبه‌رو هستند و در این شرایط توسعه صادرات اهمیت ویژه دارد. آغشته شدن بازار فولاد به انواع دستورالعمل‌ها و قیمت‌گذاری‌های دستوری مدیرعامل فخاس همچنین به توزیع فولاد از کانال بورس کالا ایراد وارد کرد و در این باره توضیح داد: بورس محلی برای کشف قیمت است و این نهاد در همه دنیا به همین منظور به کار می‌آید؛ بنابراین محلی برای توزیع کالا نیست، در حالی که در ایران توزیع به گردن بورس کالا افتاده است. وی افزود: از سوی دیگر بازار فولاد آلوده به انواع دستورالعمل‌ها و قیمت‌گذاری‌های دستوری است. دستور قیمت‌گذاری از سوی دولت به شرکت‌های فولادی آنها را مجبور می‌کند با قیمت‌های غیراقتصادی نسبت به قیمت‌های تمام شده و بدون برخورداری از حاشیه سود متعارف محصول خود را عرضه کنند، این مساله شرکت را مبتلا به زیان پنهان می‌کند. در پی تحمل این زیان، شرکت‌ها در تامین مالی طرح‌های توسعه‌ای به مشکل برمی‌خورند.