به گزارش چیلان، بررسی اطلاعات و نمودارهای منتشر شده در مراجع تحلیلی بازار فولاد همچون چیلان می توان دریافت که بازار داخلی و صادراتی میلگرد به طور همزمان در رکود قرار گرفته که به معنای واردآمدن فشار مضاعف به نوردکاران است. این در شرایطی است که بر اساس اطلاعات کتاب سال فولاد ایران، فقط 36 درصد از ظرفیت میلگرد کشور فعال است و در صورت وجود تقاضا، امکان فعال شدن ظرفیت های خالی وجود دارد.   تداوم رکود در بازار داخلی میلگرد نسبت حجم معامله به عرضه میلگرد در بورس کالا که شاخص مهمی برای اطلاع از رونق یا رکود در بازار است، در نیمه اول امسال روند نزولی را طی کرده و با ثبت عدد 13 درصد به بدترین وضعیت خود رسیده است. این نکته را هم باید مدنظر داشت که بخشی از همین معاملات اندک هم مربوط به عرضه های اعتباری شرکت‌های دولتی است! روند نزولی صادرات میلگرد روند نزولی صادرات میلگرد کشور هم که در طول هر 3 ماه تابستان امسال ادامه داشته به طوری که در شهریورماه فقط 131 هزار تن میلگرد از کشور صادر شده است. آمار 7 ماهه هم از کاهش 4 درصدی حجم صادرات و افت 14 درصدی ارزش صادرات میلگرد حکایت دارد.  البته دلیل اصلی رکود بازارهای صادراتی میلگرد، مقررات بازارهای هدف مثل عراق است که بر واردات میلگرد ایران تعرفه وضع کرده است. لزوم بازنگری در مقررات تنظیم بازار فولاد علاوه بر این، در چنین شرایط رکودی کارخانجات نوردی کشور مجبورند با قیمت‌های دستوری محصول خود را در بورس کالا به فروش برسانند. فاصله 11 درصدی بین شمش و میلگرد، زمانی تصویب شد که هزینه‌های تولید بسیار پایین‌تر از وضعیت فعلی بود و لذا اکنون دیگر آن فاصله کفاف هزینه‌های نورد را نمی دهد و نیاز به بازنگری دارد اما بورس کالا و وزارت صمت همچنان بر این فاصله اصرار دارند که طبیعتاً نتیجه این تصمیمات، کاهش تولید میلگرد و تبعات منفی بر اشتغال و اقتصاد کشور خواهد بود هم‌چنان‌که اولین نشانه‌های آن در آمار 7 ماهه تولید فولاد کشور با کاهش 2 درصدی تولید میگرد نمایان شده است! براساس موارد فوق به نظر می رسد صنعت نورد کشور نیازمند حمایت بیشتری از سوی دولت است، حمایت هایی که می تواند در راستای مقررات زدایی، تسهیل صادرات، فعال‌سازی تقاضای داخلی و همین‌طور اصلاح بخشنامه‌هایی مثل الزام به عرضه در بورس کالا انجام شود تا شاهد تقویت جریان تولید در کارخانجات نوردی کشور و به تبع آن رونق در صنعت فولاد کشور باشیم.