به گزارش چیلان،وی ادامه داد: در چند سال گذشته، تلاش‌ها برای جذب ۵ میلیارد دلار سرمایه خارجی در این حوزه، نویدبخش آینده‌ای روشن بوده است. این در حالی است که افق ۱۰ میلیارد دلاری برای صنعت فولاد، با توجه به ظرفیت‌های اشتغال‌زایی و صنعتی کشور، دور از دسترس نیست. دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد عنوان کرد: مقایسه صنعت فولاد با دیگر صنایع مانند نفت و پتروشیمی نشان می‌دهد که ما هنوز نتوانسته‌ایم از ظرفیت‌های معدنی و منابع طبیعی خود به نحو احسن بهره‌برداری کنیم. این مسئله به ویژه زمانی نمایان می‌شود که به چالش‌های زیست‌محیطی و کمبود آب در کشور توجه کنیم. وی بیان کرد: اگر بخواهیم صنعت فولاد را به عنوان موتور محرک اقتصاد بشناسیم، باید با واقعیت‌های موجود آشنا شویم. تولید ۳۰ میلیون تنی فولاد در برابر تقاضای نیمی از آن، نشان‌دهنده عدم توازن در بازار است. دخالت‌های قیمتی و تنظیم بازار نیز مزید بر علت شده و مانع از شکل‌گیری یک رقابت سالم میان تولیدکنندگان می‌شود. خلیفه سلطانی اظهار داشت: آینده صنعت فولاد در گرو صادرات و استفاده از مرزهای آبی کشور است. در حال حاضر تقاضای داخلی پاسخگوی عرضه نیست و باید به سمت صادرات حرکت کنیم. با توجه به چالش‌های پیش رو، از جمله افزایش تولید ورق و اشباع بازار، الزامات تنظیم بازار نیز به تدریج کاهش خواهد یافت. وی ادامه داد: در نهایت، برای برون‌رفت از بحران‌ها و توسعه پایدار صنعت فولاد، باید به سمت بنادر آبی حرکت کنیم. فرهنگ‌سازی در این زمینه و توجه به نیازهای واقعی بازار، گام‌های اساسی برای آینده‌ای روشن در صنعت فولاد خواهد بود. بی‌شک، بدون توجه به این نکات، تحقق اهداف بلندمدت اقتصادی دور از دسترس خواهد بود.