به گزارش چیلان، چین ۲۰۲۴ میلادی را با یک میلیارد و ۵ میلیون تن تولید فولاد سپری کرد و حجم تولید آن نسبت به سال ۲۰۲۳، ۱.۷درصد کاهش داشت. تولید فولاد چین در ژانویه ۲۰۲۵ هم نسبت به ژانویه ۲۰۲۴، ۵.۶ درصد پایین‌تر بود و به ۸۱ میلیون و ۹۰۰ هزار تن رسید. اما در هند بر خلاف چین اوضاع در سال آینده به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد، هند با اختلاف زیاد از چین دومین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان است و سال ۲۰۲۴ را با رشد ۶.۳ درصدی تولید سپری کرد و پیش‌بینی می‌شود این جریان رو به رشد را تا سال‌های آینده نیز ادامه دهد، در چین تقاضا و ظرفیت تولید برای فولاد سیر صعودی به خود گرفته است هر چند بخش زیادی از ظرفیت ایجاد شده در هند مبتنی بر سوخت زغال سنگ است و این با جریان کنترل انتشار کربن همخوانی ندارد و می‌تواند هند را در عرضه محصولاتش در بازارهای جهانی با چالش مواجه کند بر همین اساس گفته می‌شود که هند در ایجاد این ظرفیت‌ها بازار داخل را هدف‌گیری کرده است. در اروپای سال ۱۴۰۴ تولید و تقاضای فولاد اندکی رشد خواهد داشت هر چند امسال صنعت فولاد اروپا روزهای جذابی را سپری نکرد و البته تغییر قوانین تجاری جهان با سیاست‌های دونالد ترامپ و محدود شدن صادرات فولاد اروپا به امریکا به کاهش قیمت‌ها در این منطقه می‌انجامد. در ترکیه تولید فولاد رو به رشد است، قوانین ساخت و ساز پس از زلزله سال ۱۴۰۱ سختگیرانه شده و این امر تقاضای داخلی برای فولاد را در خاک همسایه غربی افزایش داده است. در خاورمیانه نیز ظرفیت‌های جدیدی برای تولید فولاد شکل گرفته و این واحدهای فولادسازی در حال احداث پشتیبان خوبی برای تقاضای رو به رشد فولاد در منطقه هستند، علاوه بر این خاورمیانه دارد تبدیل به قطب سرمایه‌گذاری در فولاد سبز و مواد خام وابسته به آن می‌شود. در امریکای شمالی ایجاد ظرفیت‌های جدید در مکزیک و ایالات متحده تولید را تحریک خواهد کرد و با این اتفاق کاهش تولید برآمده از تعطیلی واحدهای فولادی قدیمی و غیراقتصادی جبران خواهد شد. در هر دو سرزمین دولت جدیدی روی کار آمده و محدودیت‌های تجاری که هر دو دولت وضع کرده‌اند به خوبی از صنعت فولاد مکزیک و امریکا حمایت می‌کند، بنابراین در سال پیش رو فولادسازان این دو کشور با افزایش تقاضا و در پی آن افزایش قیمت محصولاتشان روبه‌رو خواهند شد.