کهزاد به خبرنگار چیلان گفت: در کنار مشکلات انرژی، افزایش بی‌رویه قیمت حامل‌های انرژی نیز وضعیت فولادسازها را بدتر کرده است. تناقضی نیز در محاسبه گاز برای واحدهای احیا وجود دارد؛ زمانی که پول حامل انرژی را می‌گیرند، گاز را خوراک در نظر می‌گیرند و هنگام مالیات گرفتن آن را سوخت به حساب می‌آورند مدیرعامل صنعت فولاد شادگان در ابتدای مصاحبه اظهار داشت: در سال گذشته، یکی از اتفاقات بسیار میمون و مهمی که در فولاد شادگان رخ داد، بحث تولید اولین بیلت فولاد شادگان بود که در انتهای سال محقق شد. این موضوع نویدی تازه برای صنعت فولاد شادگان و همچنین صنعت فولاد کشور به حساب می‌آید. امیدواریم که در سال ۱۴۰۴ بتوانیم به ظرفیت مناسب و پایداری در تولید شمش فولاد شادگان دست پیدا کنیم. خسارت ناترازی انرژی بر صنعت فولاد حسین کهزاد با اشاره به چالش های صنعت فولاد کشور گفت: اما در کنار این موفقیت‌ها، واقعیت این است که صنعت فولاد با مشکلات زیادی مواجه است که هر سال نه تنها رفع نمی‌شود، بلکه حجم و شدت آن بیشتر هم می‌گردد. چندین سال است که صنعت فولاد با ناترازی انرژی، محدودیت برق در تابستان و محدودیت گاز در زمستان درگیر است. وی گفت: از سال گذشته این محدودیت‌ها همزمان در تابستان و زمستان شدت گرفته و به پایداری تولید لطمه زده است. این شرایط مانع رسیدن به ظرفیت اسمی تولید می‌شود و در نتیجه، هزینه‌های سربار بالا و سوددهی بسیار پایین می‌آید. وی ادامه داد: در بحث حسابرسی واقعی، اگر استهلاک را درست محاسبه کنیم، صنعت فولاد در حال حاضر سوددهی مطلوبی ندارد و حتی ممکن است در شرایط زیان باشد؛ به گونه ای که اگر آن سرمایه ای که در صنعت صرف شده را در بانک بگذارید، بازدهی بیشتری نصیب سرمایه گذار می‌شود! همین مسئله انگیزه سرمایه‌گذاری و تولید را کاهش داده است. در حالی که سال‌هاست شعار سال حمایت از تولید است، عملکرد حمایتی دیده نمی‌شود و مشکلات عدیده‌ای وجود دارد. افزایش قیمت حامل‌های انرژی و مغایرت در محاسبات کهزاد به خبرنگار چیلان گفت: در کنار مشکلات انرژی، افزایش بی‌رویه قیمت حامل‌های انرژی نیز وضعیت فولادسازها را بدتر کرده است. تناقضی نیز در محاسبه گاز برای واحدهای احیا وجود دارد؛ زمانی که پول حامل انرژی را می‌گیرند، گاز را خوراک در نظر می‌گیرند و هنگام مالیات گرفتن آن را سوخت به حساب می‌آورند. این وضعیت عجیب، تولیدکنندگان را در سردرگمی قرار داده و به نظر می‌رسد سیاست‌ها بیشتر به ضرر صنایع و به‌ویژه صنعت فولاد رقم خورده است. عقب افتادن خدمات پشتیبانی و زیرساختی با رشد فولاد این مدیر فولادی در ادامه گفت: در سند چشم‌انداز ۱۴۰۴، هدف رسیدن ظرفیت فولاد به ۵۵ میلیون تن تعیین شده بود. تنها صنعتی که در این مسیر حرکت کرده و از نظر ظرفیت تولید تقریبا به آن رسیده، صنعت فولاد کشور است؛ اما متأسفانه بخش‌های پشتیبانی مثل برق، گاز، جاده و راه‌آهن همراهی لازم را نداشته‌اند. این‌جا دوباره ظلم مضاعف به صنعت فولاد رخ داده و تاوان آن را فولادسازها می‌دهند. کهزاد در پایان با ذکر خاطره ای در خصوص عدم درک درست سرمایه گذاری در حوزه انرژی گفت: در سال ۸۱، فولاد خوزستان قصد احداث نیروگاه داشت که وزارت نیرو اجازه این کار را نداد و ما را به مصرف بیشتر برق از وزارت نیرو تشویق کرد چون طبق سیاست های آن روز، هرچه بیشتر مصرف می‌کردیم، قیمت پایین‌تر می‌آمد. اما اکنون، با تکمیل ظرفیت فولاد طبق سند چشم‌انداز، وزارت نیرو و وزارت نفت اقداماتی که باید انجام می‌دادند، انجام ندادند و خسارت عمل نکردن‌هایشان را به صنعت فولاد تحمیل می‌کنند.