به گزارش چیلان به نقل از استیل‌رادار، صادرات فولاد چین در نیمه اول سال ۲۰۲۵ به ۵۸میلیون و ۱۰۰هزار تن رسید که نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۹ درصد افزایش داشت؛ گزارش‌ها نشان می‌دهد که این افزایش با وجود تشدید سیاست‌های ضدوارداتی از سوی کشورهای مقصد ناشی از پیش‌فروش‌های مداوم و قیمت‌گذاری رقابتی صادرکنندگان چینی بوده است، این امر همچنین منجر به تنوع‌بخشی بیشتر به مقاصد صادراتی چین شد. در نیمه نخست ۲۰۲۵، خاورمیانه و آفریقا با رشدی ۱۸درصدی واردات فولاد از چین به بازارهای اصلی صادرات فولاد این کشور تبدیل شد و جایگزین کشورهای آسیای جنوب شرقی شد. نیجریه و تانزانیا به ترتیب افزایش چشمگیر ۱۰۸ و ۶۰ درصدی را ثبت کردند، امارات متحده عربی و عربستان سعودی به ترتیب رشد واردات ۱۱ و ۱۷ درصدی را تجربه کردند که ناشی از قیمت‌های رقابتی چین و تقاضای بالای فولاد برای توسعه زیرساخت‌ها در عربستان سعودی بود. واردات ترکیه از چین به دلیل عوارض ضددامپینگ کاهش ۳ درصدی را تجربه کرد. واردات آسیای جنوب شرقی از چین به دلیل کاهش ۲۵ درصدی واردات ویتنام ناشی از تعرفه‌های ضد دامپینگ بر محصولات تخت، تنها ۲درصد رشد را ثبت کرد. البته کاهش واردات ویتنام با افزایش ۲۰ درصدی واردات تایلند جبران شد. آمریکای مرکزی و جنوبی با رشد ۲۴درصدی به عنوان قطب جدیدی برای صادرکنندگان چینی ظهور کردند. پرو و شیلی به ترتیب افزایش دو رقمی ۳۷ و ۲۳ درصدی را ثبت کردند. با این حال، صادرات به برزیل به دلیل آغاز تحقیقات ضددامپینگ کاهش داشت. شرق آسیا شاهد کاهش ۷درصدی واردات بود که تحت تاثیر عوارض ضد دامپینگ در کره جنوبی و تایوان قرار گرفت. آسیای جنوبی به ویژه به دلیل افزایش ۳۵ درصدی صادرات به پاکستان، از رشد ۷ درصدی برخوردار شد؛ در مقابل، هند با کمک عوارض حفاظتی، واردات خود را ۲۴ درصد کاهش داد. اروپا و سی‌آی‌اس در نیمه اول سال ۲۰۲۵ به ترتیب شاهد افزایش ۱۹ و ۲۴ درصدی صادرات فولاد چین بودند.