مرتبط با : اخبار
تاریخ : ۱۵ شهریور ماه ۱۴۰۴ - ۱۲:۱۸:۳۹
برای سنجش ابعاد موفقیت فولاد کاوه جنوب کیش، مرور آمار تولید پنج ماهه نخست سال ۱۴۰۴ تصویری روشن ارائه می‌دهد. سه ماه ابتدایی سال، بازتابی از وضعیت عمومی صنعت فولاد ایران بود؛ کاهش تولید ناشی از محدودیت‌های شدید انرژی و افت قابل‌توجه نسبت به مدت مشابه سال قبل.
اما از تیرماه ورق برگشت. ورود برق پایدار به واسطه یک قرارداد راهبردی، جان تازه‌ای به خطوط تولید بخشید. در همین ماه، تولید نسبت به تیر ۱۴۰۳ حدود ۵۸ هزار تن افزایش یافت و مردادماه با جهشی بزرگ‌تر، رشد تولید را به حدود ۸۰ هزار تن رساند.
جمع‌بندی عملکرد پنج ماهه نشان می‌دهد که با وجود شروعی دشوار، فولاد کاوه جنوب کیش موفق به ثبت رشد خالص ۴۱ هزار و ۷۷۴ تنی نسبت به سال گذشته شده است؛ آماری که بار دیگر ثابت می‌کند مانع اصلی صنعت فولاد ایران نه ظرفیت تولید است و نه نبود تقاضا، بلکه اتکای ریشه‌ای به زیرساخت‌های انرژی پایدار.
رمزگشایی از یک قرارداد استراتژیک کلید این تحول، امضای قرارداد بلندمدت ۱۲ ساله فولاد کاوه جنوب کیش برای خرید ۲۷۳ مگاوات برق پایدار از بلوک دوم نیروگاه سیکل ترکیبی خرم‌آباد بود. این نیروگاه که در سال ۱۴۰۳ به بهره‌برداری رسید، با دو واحد گازی ۱۸۳ مگاواتی و یک واحد بخار ۱۸۰ مگاواتی، مجموعاً ۵۴۶ مگاوات برق تولید می‌کند و تخصیص نیمی از این ظرفیت به SKS، عملاً به معنای ریسک‌زدایی از فرآیند تولید این شرکت بود. این قرارداد که ارزشی بالغ بر ۶۰ میلیون یورو دارد، فراتر از یک معامله اقتصادی، یک سرمایه‌گذاری استراتژیک بر روی «پایداری» است. در صنعتی که یک ساعت توقف خط تولید می‌تواند میلیون‌ها دلار زیان به همراه داشته باشد، تضمین انرژی پایدار به معنای تضمین تولید، فروش، صادرات و در نهایت، سودآوری است. یک الگو برای آینده صنعت تجربه فولاد کاوه جنوب کیش یک نقشه راه ارزشمند پیش روی سایر فعالان صنایع معدنی و فولادی کشور قرار می‌دهد. این موفقیت ثابت کرد که: سرمایه‌گذاری در زیرساخت انرژی، یک هزینه نیست، بلکه حیاتی‌ترین بخش از استراتژی رشد است. شرکت‌هایی که منتظر حل مشکل ناترازی در سطح ملی بمانند، زمان و سهم بازار را از دست خواهند داد. ظرفیت‌های تولیدی کشور آماده جهش هستند. به محض رفع مانع انرژی، آمار تولید نشان می‌دهد که صنعت فولاد ایران توانایی پاسخگویی به تقاضای داخلی و افزایش سهم خود در بازارهای صادراتی را دارد. همین موضوع حتی در شرایطی که فولاد کاوه به توجه بیشتر دولت نیاز دارد و برق نیروگاه هم ۱۰۰ درصد تحویل نشده است، به وضوح قابل مشاهده است. امنیت انرژی به امنیت سرمایه‌گذاری منجر می‌شود. این اقدام، چشم‌انداز آینده شرکت را برای سهامداران شفاف‌تر کرده و زمینه را برای تحقق اهداف توسعه‌ای بزرگ‌تر در نیمه دوم سال و سال‌های آتی فراهم می‌آورد. در نهایت، داستان فولاد کاوه و نیروگاه خرم‌آباد حتی نه درنهایت خود و بدون توجه کافی دولتی‌ها، روایتی از غلبه تدبیر بر بحران است. این یک نمونه کوچک از پتانسیل عظیمی است که در صورت مدیریت صحیح منابع و سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه در زیرساخت‌ها، در اقتصاد ایران نهفته است. حال باید دید آیا سایر غول‌های صنعتی کشور نیز این مسیر را برای عبور از گذرگاه تنگ ناترازی انرژی انتخاب خواهند کرد یا خیر. و از همه مهم‌تر آنکه آیا دولت و وزارت نیرو به تعهدات خود در خصوص نیروگاه‌های خودتامین و حمایت از صنابع پیشرو در این مسیر عمل خواهند کرد ؟