تولید فولاد در ایران و طرح های گسترش
ایران می تواند در حوزه سرمایه گذاری در صنعت فولاد، داستان متفاوتی نسبت به سایر کشورهای جهان داشته باشد. اولین دلیل آن چشم انداز مثبت رقابت پذیر بودن تولید فولاد در ایران به دلیل در اختیار داشتن منابع طبیعی در این کشور است.
ایران کشوری غنی در سنگ آهن می باشد و آلیاژهای آهنی در منطقه در دسترس می باشد و گاز طبیعی که عامل ضروری برای احیای سنگ آهن می باشد به وفور و با قیمت بسیار کم یافت می شود. مهندسین ایرانی همگی دارای مهارت های لازم برای راه اندازی کارخانه به صورت کارآمد می باشند و از نظر جغرافیایی، ایران دارای امتیاز موقعیت مکانی برای صادرات فولاد به خاورمیانه، آفریقا، اروپا و آسیا می باشد.
تمام مزایای فوق منجر به هزینه تولید رقابتی می شود که -15% کاهش هزینه در مقایسه با چین و -25.3% کاهش هزینه در مقایسه با اروپا و آمریکا خواهد داشت.
پیش بینی توسعه صنعت فولاد ایران منجر به افزایش مداوم تولید به 55 میلیون تن در سال تا پایان سال 2025 می شود ولی در حال حاضر هماهنگی مناسبی بین تولید کنسانتره آهن، گندله،آهن اسفنجی و فولاد مذاب وجود ندارد. بنابراین برای رسیدن به هدف ظرفیت 55 میلیون تن در سال توسعه تمامی بخش های تولید از استخراج سنگ آهن گرفته تا فولاد مذاب به خصوص با راه اندازی کارخانه های کنسانتره سنگ آهن و گندله سازی کاملا ضروری به نظر می رسد.
کلید دستیابی به این طرح توسعه انتخاب تکنولوژی مناسب از اولین زنجیره تولید برای تولید کنسانتره آهن بسیار با کیفیت می باشد که امکان تولید فولاد و محصول نهایی بسیار با کیفیت را مهیا می کند.
از این گذشته با توسعه کنسانتره سنگ آهن با کیفیت، امکان دستیابی به محصول آهن اسفنجی بهتر جهت صادرات نیز مهیا می شود.
با حرکت به سمت صنایع پائین دست از تولید فولاد مذاب با کیفیت، بخشی از ظرفیت جدید توضیح داده شده در بالا برای موارد زیر برنامه ریزی خواهد شد:
هدف از راه اندازی تکنولوژی های جدید نه تنها برای افزایش ظرفیت تولید، بهبود کیفیت و توسعه بازه محصولات، بلکه برای کاهش اثرات زیست محیطی صنعتی و بهینه سازی هزینه های تبدیل می باشد.
پرشین متالیک؛ مجتمع کارخانه های کنسانتره سنگ آهن، گندله و آهن اسفنجی
در راستای هماهنگی با استراتژی های اقتصادی کشور ایران و به دنبال بازدید رئیس جمهور روحانی از ایتالیا، شرکت دانیلی توافق نامه ای برای مشارکت و سرمایه گذاری در قالب جوینت ونچر با سایر سرمایه گذاران به ارزش تقریبی 2 میلیارد یورو برای ساخت و راه اندازی پرشین متالیک، مجتمعی شامل کارخانه های کنسانتره سنگ آهن، گندله و آهن اسفنجی منعقد نمود.
این مجتمع شامل کارخانه کنسانتره آهن و گندله سازی با ظرفیت 6.5 میلیون تن در سال و کارخانه احیای مستقیم با ظرفیت 3 میلیون تن در سال خواهد بود. پرشین متالیک یک جوینت ونچر متشکل از سرمایه گذاران خارجی با سهم 60 درصد و سرمایه گذاران ایرانی با سهم 40 درصد خواهد بود. مرحله دوم این پروژه پیشبینی برای ورود به بازار سهام و بورس بعد از دو سال از شروع تولید برای تامین سرمایه به منظور دستیابی به دو برابر ظرفیت اولیه می باشد ( 13 میلیون تن در سال برای گندله سازی و 6 میلیون تن در سال برای آهن اسفنجی ).
تعهد دانیلی به صنعت فولاد ایران
دانیلی که در حال حاضر دارای دفتر فعال در تهران می باشد از سال 1980 در ایران مشغول فعالیت بوده است و در حال حاضر نیز برنامه هایی برای سرویس و خدمات بهتر به مشتریان بازار ایران دارد.
این شرکت با نصب و راه اندازی بسیاری از کارخانه های فولادی در توسعه تولید فولاد ایران مشارکت داشته که شامل کارخانه های:
در حال حاضر دانیلی متعهد است که برای مشتریان ایرانیش اقدام به ساخت کارخانه های جدید نماید که از بین آنها مفتخریم به طرح های توسعه فولاد سبا، فولاد بوتیای ایرانیان و فولاد روهینای جنوب اشاره نماییم:
مزیت سرمایه گذاری در فولاد ایران از دیدگاه دانیلی
سرمایه گذاری در صنایع فولاد جزئی از استراتژی ایران برای بالا بردن مقدار تولیدات صنعتی برای ایجاد توازن با برتری فعلی در صنعت نفت است.
برخی از دیگر پروژه ها ساخت بنادر، راه ها، راههای ریلی و نیروگاه های برق می باشد و دولت در این راستا در پی ایجاد مشوق های لازم و اندشیدن تدابیر لازم برای جذب سرمایه گذاری های خارجی و تامین امنیت آن می باشد.
ایران سرمایه های لازم را (از جمله منابع طبیعی، فرهنگ و مهارت های اجرایی) برای حضوری فوق العاده رقابتی در بازار فولاد امروز و برای ایفای یک نقش موثر در بازار تولید فولاد داراست.
دانیلی از 1980 تولیدکنندگان رنج وسیعی از قطعات فولادی در بازار ایران را پشتیبانی کرده است و از این حیث شریکی قابل اعتماد برای آینده صنعت ایران محسوب می شود. چون دانیلی باور دارد که ایران نقشی کلیدی را در صنعت فولاد جهان بازی خواهد کرد؛ به همین دلیل اقدام به سرمایه گذاری برای تاسیس کارخانه ای در ایران نموده است که قرار است تا انتهای سال 2016 به بهره برداری برسد.
اینها فرضیات ابتدایی هستند که همراه با رشد کشور و نیز منطقه خاور میانه می تواند ایران را به قطب مرجع در مهندسی و ساخت پروژه های فولادی تبدیل کند و طرح های توسعه صنایع فولاد را کاملا اقتصادی نماید.