معاون بهره برداری جهان فولاد سیرجان با اشاره به چالش‌های انرژی در کشور گفت: در سال‌های اخیر تأمین انرژی به جدی‌ترین چالش تولید در کشور تبدیل شده است و نبود یک برنامه جامع در این حوزه، از جمله رشد فزاینده ناترازی در بخش برق و گاز و همچنین افزایش نرخ حامل‌های انرژی، صنعت فولاد را با زیان‌ها و مشکلات جدی مواجه کرده است. این وضعیت نگرانی مدیران فولادی را نسبت به ایفای تعهدات در بازارهای داخلی و خارجی افزایش داده است. نبود برنامه جامع و ناترازی برق و گاز، تهدیدی جدی برای صنعت مهندس محمد شهبا  افزود: هزینه‌های انرژی در بخش صنعت طی سالیان اخیر رشد قابل توجهی داشته، به‌طوری که تعرفه برق و گاز سه برابر شده است. این امر باعث افزایش بهای تمام‌شده تولید در صنایع فولادی و در نتیجه دو برابر شدن هزینه تولید محصولات فولادی شده است. با این حال، نرخ جهانی فولاد در همین مدت رشد چندانی نداشته و همین موضوع سودآوری این صنعت را کاهش داده و آن را به مرز زیان رسانده است. افزایش سهم گاز در هزینه تولید آهن اسفنجی وی با تأکید بر شرایط مشابه در حوزه آهن اسفنجی گفت: تولید این محصول نیز از افزایش تعرفه‌های انرژی، به‌ویژه گاز، مستثنی نبوده است. گاز به‌عنوان خوراک اصلی کارخانجات احیا، سهم خود در بهای تمام‌شده را از حدود ۱۲ درصد به بیش از ۲۵ درصد افزایش داده و در نتیجه، سود حاصل از فروش به دلیل رشد ناچیز قیمت آهن اسفنجی، به‌شدت کاهش یافته است. اصلاح فرمول قیمت‌گذاری در بورس کالا معاون بهره‌برداری جهان فولاد سیرجان افزود: با چند برابر شدن هزینه گاز، این مؤلفه کلیدی دیگر نمی‌تواند به‌طور پنهان در ضریب نمایشی قیمت آهن اسفنجی لحاظ شود و باید همچون سایر مواد اولیه و انرژی برق، در فرمول قیمت‌گذاری دیده شود. قیمت پایه آهن اسفنجی در بورس کالا باید شامل بخش مشخصی برای هزینه گاز باشد، در غیر این صورت، تعیین غیرشفاف قیمت گاز و بی‌توجهی به اثر آن بر بهای تمام‌شده، فشار تورمی و زیان اقتصادی تولیدکنندگان را بیشتر خواهد کرد ناترازی فصلی گاز و برق وی در ادامه گفت: ناترازی گاز در پاییز و زمستان سال‌های اخیر، علاوه بر توقف واحدهای تولید آهن اسفنجی، به دلیل کمبود سوخت نیروگاه‌ها، موجب ناترازی برق و توقف برخی واحدهای فولادسازی نیز شده و به کاهش تولید فولاد انجامیده است. هم‌اکنون به دلیل محدودیت‌های انرژی در تمام فصول و تولید کمتر از ۷۰ درصد ظرفیت اسمی، محصولات فولادی عملاً به دلیل تحمیل هزینه‌های ثابت بالا در فصول ناترازی، فاقد توجیه اقتصادی و زیان‌ده شده‌اند. وی هشدار داد: ادامه این روند می‌تواند پیامدهایی همچون تعدیل نیروی انسانی برای کاهش هزینه‌های ثابت، بروز تبعات اجتماعی و حتی ورشکستگی صنایع فولادی را به دنبال داشته باشد.