به گزارش چیلان،بررسی عملکرد شرکت‌ها در تامین نیاز داخلی به آهن اسفنجی و بریکت در شهریورماه ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که سهم‌بری شرکت‌ها از تأمین نیاز داخلی به شکل قابل توجهی متفاوت است و تمرکز عرضه در دست چند تولیدکننده اصلی قرار دارد. رصد آماری-تحلیلی چیلان نشان می‌دهد که دو شرکت توسعه آهن و فولاد گل‌گهر، صبا فولاد خلیج‌فارس در کنار ایمیدرو (فولاد قائنات و فولاد میانه) حدودا ۶۰ درصد از سهم بازار را در این عرصه به خود اختصاص داده‌اند. بر اساس داده‌های موجود، توسعه آهن و فولاد گل‌گهر با تأمین حدود ۵۰۰،۰۰۰ تن آهن اسفنجی و بریکت، جایگاه نخست را در میان تأمین‌کنندگان داخلی آهن اسفنجی شهریورماه به خود اختصاص داده و بیش از ۳۵ درصد کل بازار را پوشش داده است. این شرکت با اختلاف بسیار زیاد نسبت به رقبا، نقش محوری در تأمین نیاز داخلی ایفا می‌کند. در رتبه دوم، صبا فولاد خلیج فارس (فصبا) با معامله ۲۰۷،۰۰۰ تن بریکت، معادل ۱۴ درصد سهم بازار قرار دارد. این شرکت توانسته با تثبیت تولید و عرضه خود جایگاه مطمئنی را در میان تأمین‌کنندگان حفظ کند. پس از آن، #ایمیدرو (فولاد قائنات و فولاد میانه) با ۱۵۰،۰۰۰ تن قرارداد و سهم ۱۱ درصدی در جایگاه سوم ایستاده است. شرکت‌های جهان فولاد سیرجان (فجهان) با ۱۲۸،۴۰۰ تن و آهن و فولاد غدیر ایرانیان (#فغدیر) با ۱۲۳،۹۰۰ تن تامین، هر یک با حدود ۹ درصد سهم بازار، توانسته‌اند نقش مهمی در توازن عرضه ایفا کنند. فاصله نزدیک میان سهم شرکت‌هایی چون جهان فولاد سیرجان و غدیر ایرانیان نشان می‌دهد که رقابت شدیدی در سطح متوسط بازار وجود دارد. رده‌های بعدی به شرکت‌های پارس فولاد سبزوار (فسبزوار) با تامین ۸۵،۰۰۰ معادل ۶ درصد، فولاد غدیر نی‌ریز با تامین ۷۷،۰۰۰ تن معادل ۵ درصد، صنعت فولاد شادگان با ۵۳،۲۰۰ تن معامله معادل ۴ درصد و فولاد خوزستان (#فخوز) با ۵۲،۰۰۰ تن قرارداد معادل ۴ درصد اختصاص دارد. در نهایت، سایر شرکت‌ها در مجموع سهمی معادل ۳ درصد از بازار را در اختیار دارند که نشان‌دهنده پراکندگی عرضه در مقیاس کوچک‌تر است. سهم پایین‌تر زیر ۵ درصد بیانگر آن است که این شرکت‌ها یا ظرفیت محدودی دارند یا در بهره‌برداری از امکانات تولیدی با چالش‌هایی روبه‌رو هستند. عملکرد شهریورماه ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که بازار تأمین آهن اسفنجی و بریکت در ایران به شدت تحت تأثیر عملکرد چند تولیدکننده بزرگ است. توسعه آهن و فولاد گل‌گهر با فاصله‌ای چشمگیر، بازیگر اصلی این عرصه محسوب می‌شود و ثبات تأمین از سوی آن برای صنعت فولاد کشور حیاتی است. با این حال، حضور شرکت‌های میانی و کوچک‌تر نیز در ایجاد تنوع عرضه و کاهش ریسک‌های وابستگی به یک یا چند شرکت بزرگ اهمیت دارد. به طور کلی، تداوم سرمایه‌گذاری در افزایش ظرفیت تولید، ارتقای فناوری و بهبود مدیریت زنجیره تأمین در این شرکت‌ها می‌تواند به ایجاد تعادل بیشتر در بازار و تضمین پایداری عرضه آهن اسفنجی در کشور کمک کند.