به گزارش چیلان به نقل از جی‌ام‌کی‌سنتر، تا اوایل ماه اکتبر سال ۲۰۲۵، ۶۲ کشور جهان واردات فولاد از چین را محدود کردند. این محدودیت‌ها در واکنش به یارانه‌هایی است که دولت چین به فولادسازان این کشور می‌دهد و سبب بروز اختلال در بازار جهانی فولاد شده است. قیمت‌های پایین فولاد چین اشتغال صنعتی، سرمایه‌گذاری و گذار سبز در صنعت فولاد را تهدید می‌کند. براساس برآوردهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)نرخ یارانه برای فولادسازان چینی (به عنوان سهمی از درآمد شرکت‌ها) حدود پنج برابر بیشتر از میانگین سایر اقتصادها و شرکای تجاری چین است و فولادسازان چینی با برخورداری از کمک‌های بلاعوض، مشوق‌های مالیاتی، وام‌های زیر قیمت بازار و انرژی یارانه‌ای می‌توانند حتی با ضرر به فعالیت خود ادامه دهند، فولاد ارزان‌قیمت را به خارج از کشور عرضه کنند و به تولیدکنندگان کشورهای دیگر آسیب برسانند. صادرات فولاد چین از سال ۲۰۲۰ بیش از دوبرابر شده و در سال ۲۰۲۴ به رکورد ۱۱۸ میلیون تن رسیده است همچنین در ژانویه تا اوت ۲۰۲۵ چین ۷۷.۵ میلیون تن فولاد صادر کرد و صادرات آن نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۰درصد افزایش داشت و این به معنای آنست که صادرات سال جاری می‌تواند از سطح سال گذشته فراتر رود. محدودیت‌های تجاری علیه چین تقریباً تمام محصولات فولادی از قبیل میلگرد، مفتول، کلاف‌های نورد گرم و نورد سرد، ورق‌های گالوانیزه و ضدزنگ، صفحات و لوله‌های بدون درز و جوش داده شده را پوشش می‌دهد. نیمی از محدودیت‌های اعمال شده بر واردات فولاد از چین از سوی امریکا، کانادا، استرالیا، اتحادیه اروپا، انگلیس و مکزیک اعمال می‌شود، این کشورها از بازارهای بزرگ فولاد برخوردارند و فولادسازان آنها از ورود فولاد ارزان چینی آسیب دیده‌اند. اتحادیه اروپا و کانادا با استفاده از سیستم‌های سهمیه‌بندی نرخ تعرفه (TRQ) واردات فولاد از چین و سایر کشورها را محدود می‌کنند، اکنون اتحادیه اروپا قصد دارد با نصف کردن حجم سهمیه و افزایش تعرفه خارج از سهمیه از ۲۵درصد به ۵۰درصد TRQرا تقویت کند. امریکا در سال ۲۰۱۸ محدودیت‌های گسترده‌ای را تحت بخش ۲۳۲ قانون توسعه تجارت اعمال کرد و تعرفه ۲۵درصدی بر واردات فولاد از جمله فولاد وارداتی از چین اعمال کرد؛ در ۴ ژوئن ۲۰۲۵، ایالات متحده تعرفه بخش ۲۳۲ را دو برابر کرد و به ۵۰درصد رساند. کانادا نیز ۲۵درصد مالیات بیشتر بر فولاد تولیدشده در چین اعمال می‌کند.