یکی از چالش‌های اخیر صنعت فولاد صادرات غیررسمی محصولات است. صادرات غیررسمی وقتی به وجود می‌آید که میان نرخ ارز در بازار آزاد و نرخ مورد تایید دولت اختلاف وجود داشته باشد. در این شرایط بخشی از محصولاتی که به منظور استفاده در صنایع پایین‌دستی داخلی در بورس کالا عرضه می‌شود، به دلیل اختلاف نرخ ارز از سیستم رسمی تولید کشور خارج و روانه مرزهای کشور می‌شود و به صورت غیررسمی با کارت‌های بازرگانی یک‌بارمصرف صادر می‌شود. به یقین این اتفاق برای صنعت فولاد کشور پیامدهای نامطلوبی دارد که یکی از این پیامدها این است که محصولات عرضه شده در بورس کالا باید در فرآیند تکمیلی تولید تبدیل به کالاهای با ارزش افزوده بیشتر شوند اما با این اتفاق، از چرخه تولید خارج و به صورت خام روانه کشورهای همسایه می‌شوند اثر منفی دیگری که این اتفاق دارد این است که به واسطه اختلاف نرخ ارز، این کالاها با قیمت خیلی پایین‌تر روانه کشورهای همسایه می‌شوند و این یک تهدید جدی برای صادرات رسمی کشور به وجود می‌آورد. گواهی صادراتی بازگشت ارز حاصل از صادرات را تضمین می‌کند یکی از راهکارهایی که برای مدیریت این وضعیت وجود دارد این است که در گمرکات کشور نظارت دقیقی صورت بگیرد و دستورالعمل‌هایی مبنی بر این موضوع ایجاد شود که صادرات محصولات فولادی یا توسط خود فولادسازان انجام بگیرد و یا اگر قرار است صادرات به دست بازرگانان انجام شود، با گواهی صادراتی اتفاق بیفتد و گمرک جمهوری اسلامی کنترل‌های لازم را انجام دهد تا خروج کالا حتما با ارائه گواهی صادرات باشد. این بازرگانان برای دسترسی به گواهی صادرات باید در بستر شفاف بورس کالا و در رینگ صادراتی، کالا را از تولیدکننده خریده باشند. در این شرایط گمرک می‌تواند به آنها مجوز دهد با ارائه گواهی صادراتی، کالا از کشور خارج شود . در این صورت است که متولیان بانک مرکزی نیز می‌توانند اطمینان پیدا کنند که ارز حاصل از صادرات به کشور برمی‌گردد.