به گزارش چیلان،با ورود فولاد خوزستان به آستانه بهره‌برداری از فولادسازی شادگان، این شرکت با اتکا به موقعیت راهبردی در سواحل خلیج فارس، دسترسی مستقیم به زیرساخت‌های بندری و مزیت‌های لجستیکی و آبی، گام تعیین‌کننده‌ای در اجرای سیاست توسعه دریامحور برداشته است؛ مسیری که نه‌تنها تحقق ظرفیت ۱۳.۶ میلیون تن فولاد در افق ۱۴۱۰ را هدف‌گذاری می‌کند، بلکه با کاهش هزینه تمام‌شده تولید و ارتقای رقابت‌پذیری، جایگاه ایران در بازارهای جهانی فولاد را تقویت خواهد کرد.. محل استقرار فولاد خوزستان نقطه‌ای است که عناصر توسعه پایدار در آن گرد آمده: دسترسی مستقیم به خلیج فارس، همجواری با هفت بندر تجاری، نزدیکی به منابع انرژی، وجود رودخانه‌های پرآب و نیروی انسانی متخصص. حاصل این مزیت‌ها تنها یک صنعت نیست؛ بلکه یک «زیرساخت ملی ارزش‌آفرینی» است. در آستانه بهره‌برداری از فولاد سازی با ظرفیت سالانه یک‌میلیون تن، این پروژه که در مجاورت بندر امام خمینی(ره) قرار دارد، با بهره‌گیری از هزینه حمل‌ونقل دریایی به‌مراتب ارزان‌تر و دسترسی سریع‌تر به بازارهای جهانی، فقط یک کارخانه جدید نیست؛ نقشه‌راهی برای خلق اشتغال و تقویت زنجیره ارزش فولاد کشور است. چشم‌انداز دستیابی به ظرفیت ۱۳.۶ میلیون تن در افق ۱۴۱۰ و کسب حدود ۲۵ درصد سهم بازار، نشان می‌دهد این شرکت نه‌تنها پیرو سیاست‌های ملی، بلکه پیش‌گام تحقق آنهاست. خوزستان با ۳۰۰ کیلومتر سواحل استراتژیک، بنادر بین‌المللی و زیرساخت‌های حمل‌ونقل گسترده، شایسته آن است که قلب اقتصاد دریامحور ایران باشد. طرح فولاد سازی شادگان نیز فراتر از یک پروژه صنعتی، پیامی روشن دارد: آینده توسعه ایران بر پایه دریا، انرژی پاک و ارزش‌آفرینی پایدار پیش خواهد رفت. در این میان، موضوع بسیار مهمی که رئیس‌جمهور به‌طور صریح بر آن تأکید کرد، پایان‌دادن به توسعه صنایع آب‌بَر در نقاط فاقد منابع آبی و ضرورت جلوگیری از انتقال آب به فواصل طولانی است. انتقال آب نه ابزاری برای کاهش مصرف، بلکه تنها جبران‌کننده کمبود است؛ بنابراین طبیعی است که هزینه تمام‌شده تولید را افزایش دهد. هرچه مسیر انتقال طولانی‌تر شود، هزینه آب تصاعدی بالا می‌رود و در کنار هزینه انرژی و حمل‌ونقل، قیمت تمام‌شده فولاد را افزایش می‌دهد. این واقعیت زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که بدانیم قیمت جهانی آب صنعتی حدود یک دلار برای هر مترمکعب است و فاصله زیاد برخی نواحی—از جمله مناطق مرکزی و ناحیه سنگان—سبب می‌شود هزینه تولید تا حدی افزایش یابد که رقابت‌پذیری فولاد در بازارهای جهانی کاهش پیدا کند. این چالش، همراه با مسافت طولانی برای حمل مواد اولیه و صادرات محصول، فشار مضاعفی را به صنایع مستقر در مناطق غیرساحلی تحمیل می‌کند. در مقابل، خوزستان با دسترسی مستقیم به رودخانه‌های پرآب و آب‌های آزاد، مزیتی ساختاری دارد که هم هزینه تأمین آب را کاهش می‌دهد و هم هزینه حمل‌ونقل دریایی را به حداقل می‌رساند. این مزیت طبیعی دقیقاً در نقطه‌ای قرار می‌گیرد که راهبرد ملی توسعه دریامحور بر آن استوار است. فولاد خوزستان با اتکا به این مزیت‌ها، امروز نقشی فراتر از تولید فولاد دارد؛ پل اتصال ایران به اقتصاد جهانی، محرک اشتغال پایدار و موتور جهش صنعتی کشور است. اکنون با سرعت‌گرفتن مسیر توسعه دریامحور و هم‌سویی کامل با سیاست‌های دولت، این شرکت نه‌تنها آینده خود، بلکه آینده صنعتی ایران را دوباره تعریف می‌کند.