موضوع خودکفایی دغدغه ای است که سال ها در کشور مطرح است. به اعتقاد من خودکفایی این نیست که ما از صفر تا صد یک محصول را خودمان تولید کنیم، هیچ کشور پیشرفته ای هم با این تفکر رشد نکرده که همه چیز را باید خودشان تولید کنند بلکه مسئله مهم این است که چگونه از ظرفیت ها و توانمندی های بالقوه خودمان به بهترین وجه استفاده کنیم، این ظرفیت ها و توانمندی ها تنها مواد اولیه و تکنولوژی نیست بلکه مسئله مهمتر مدیریت توسعه بخشی و ارزش آفرینی در حوزه های مختلف اقتصادی با نگاه واقع بینانه به قابلیت ها است .
هر منطقه از جهان دارای ویژگی های اقلیمی، منابع طبیعی و ظرفیت های علمی و فرهنگی و قابلیت های اجتماعی و انسانی خاصی است که متناسب با آن بر روی تولیدات مورد نیاز جامعه متمرکز می شوند. اینکه انتظار داشته باشیم همه چیز را خودمان تولید کنیم امری غیر واقعی و اصولاً ناشدنی است مهم این است که ما بتوانیم در خصوص برخی «کالاهای استراتژیک»، از جمله فولاد وابستگی خود را کاهش و یا قطع کنیم. این مهم تا حدودی در کشور ما رخ داده و ظرفیت تولید فولاد کشور تا حد نیاز تکمیل شده البته برخی محصولات خاص فولادی را قادر به تولید نیستیم حتی اگر توان تولید هم داشتیم باشیم شاید در شرایط فعلی صرفه اقتصادی نداشته باشد که سرمایه سنگینی برای راه اندازی خطوط تولید آن هزینه کنیم در حالی که مصرف انبوه در کشور نداریم.
از مهم ترین نکاتی که در مورد خودکفایی باید بدان توجه کرد، تکنولوژی و منابع مالی است. در خصوص تکنولوژی باید گفت که کشوری که میخواهد سیاست خودکفایی را دنبال کند، باید از صنایع مادر و بالادستی قوی برخوردار باشد تا بتواند کالاهای سرمایه ای و استراتژیک را تولید کند و از طرفی در کنار دانش فنی از تفکر و اندیشه مدیریت توسعه برخوردار باشد در غیر این صورت امکان رقابت را از دست می دهد. کشورهای توسعه یافته اقتصادی بیش از هر چیز بر نیازسنجی جامعه تمرکز دارند و به دنبال تولیدی می روند که مصرف کننده را اقناع کنند و الزاماً خود تامین کننده مواد اولیه نیستند بلکه با ایجاد ارزش جدید در محصولات وارداتی علاوه بر تامین نیاز مصرف کننده کالاهای سرمایه ای تولید می کنند. مدیران اقتصادی کشورهای توسعه یافته در کنار مهارت های فنی و تخصصی از هنر بکارگیری مطلوب شاخص های رشد و توسعه از جمله، سرمایه های مالی و انسانی، خلاقیت و نوآوری و جسارت و ریسک پذیری نیز برخوردار هستند. ممکن است دانشگاه های ما افراد متخصص و ماهر را تربیت کنند و سالانه مقالات علمی و پژوهش های کاربردی بسیاری تولید کنند اما این شرط کافی برای توسعه نیست بلکه باید مدیران و هدایتگرانی تربیت شوند که بتوانند از این ظرفیت ها به نحو شایسته استفاده کنند.
چنانچه شرکت چادرملو با اعتقاد راسخ به محقق کردن اهداف و آرمان توسعه یافتگی با بکارگیری توان متخصصان داخل کشور گام های بلندی برای کاهش هزینه های ناشی از واردات قطعات و قطع وابستگی برداشته است. این شرکت با اتخاذ تدابیر مناسب و با تلاش شبانه روزی متخصصین داخلی، در جهت رفع مشکلات پیش رو ناشی از تحریم های اقتصادی و کمبود قطعات، تا کنون بیش از ۱۲ هزار قطعه صنعتی مورد نیاز خود را با بهره گیری از توان و تخصص تولید کنندگان داخلی بومی سازی کرده است.
شماره 116 نشریه چیلان
شماره جدید نشریه «چیلان» منتشر شد/ فاجعه در معادن!شماره 115 نشریه چیلان
شماره جدید نشریه «چیلان» منتشر شد/ انتظار فولادسازان از دولت جدید ..شماره 114 نشریه چیلان
شماره جدید نشریه «چیلان» منتشر شد/ تابستان سخت فولادسازانشماره 113 نشریه چیلان
شماره نوروزی چیلان منتشر شد/ سال تداوم چالش های فرابخشی فولاد و ص .. مهندس عبدالوحید افسری
رییس هیأت مدیره فولاد شاهرود
سید رسول خلیفه سلطانی
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران
مهندس مدنیفر
مدیرعامل شرکت اپال پارسیان سنگان
مجتبی حمیدیان
مدیرعامل شرکت سنگ آهن مرکزی ایران
حمیدرضا طاهری زاده
عضو هیئت مدیره انجمن نوردکاران فولادی ایران
اسدالله فرشاد
عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران
مهندس سیدعباس حسینی
مدیرعامل کاوه جنوب کیش