درد و درمان صنعت فولاد ایران

شرایط حاکم بر بازار در یکساله اخیر به خصوص برای تولیدکنندگان چنان فرسایشی و مشکل افزا بوده که متاسفانه منجر به کاهش فعالیت یا تعطیلی بعضی واحدهای تولیدی شده است. در شرایط رکود اقتصادی معمولا سیاست تحریک تقاضا اولین راه حل پیشنهادی است، اما به نظر می‌رسد که با تجربه اخیر این روش وضعیت تغییر چندانی نکرده است. از آنجا که دستاورد عمده دولت حاضر مهار تورم بوده لذا برای حفظ آن نباید به هیچ وجه سیاست انبساطی خطرآفرینی را به اجرا در آورد تا در سیکل تکراری بیماری اقتصادی گذشته گرفتار شویم.

به گزارش چیلان آنلاین ، به نظر می‌رسد آنچه که در شرایط فعلی می‌تواند پاسخگوی مشکلات ما باشد، سیاست تقویت تولید و تسهیل صادرات و حمایت از واحدهای ارزآور است. مسلما اعمال سیاست‌های برون‌گرایی درون‌زا هم مانع تورم است و هم تقویت تولید و قطعا افزایش درآمد کشور را درپی دارد. اما هم درون زایی و هم برون گرایی بدون همکاری و حمایت میسر نیست و این قدم مهم در تحقق اقتصاد مقاومتی مستلزم توجهات خاصی است.

در شرایط فعلی بازارهای خارجی (عراق و افغانستان) که پذیرای مقاطع فولادی ما بودند با مشکلاتی مواجه هستند که فعلاصادرات کلان محصول به آنها با دشواری‌هایی هرچند گذرا و کوتاه مدت مواجه شده است. به بازار افغانستان به‌دلیل سرمای هوا و توقف فعالیت‌های عمرانی و ساختمانی نمی‌توان امید زیادی داشت اما فعالیت بازاریابی و تلاش برای حضور در بازار آن کشور را می توان از هم اکنون بررسی کرد تا اطلاعات لازم و کافی برای فصول مساعد سال به‌دست آید. عراق نیز در امر بازسازی‌های پس از جنگ به محصولات فولادی نیازمند بوده و هست، گرچه درگیری‌ های داخلی و فعالیت مخرب جنگ افروزانه و ایجاد ناامنی، فرصت سازندگی در عراق را به تاخیر انداخته است. از سویی مسئولان آن کشور اولویت را به مبارزه با تروریست‌ها و گروهک‌های هرج و مرج طلب داده‌اند و از جانب دیگر حتی در صورت تأمین بودجه فضای نا‌امن موجود اجازه سازندگی را نمی‌دهد. در این شرایط باید باید آمادگی لازم را جهت فعالیت‌های صادراتی داشته باشیم چراکه ایجاد فضای مناسب برای سازندگی در آینده دور از انتظار نیست.

از طرف دیگر وجود رقیبی به‌نام چین که از نظر قیمت عرصه را بر رقیبان تنگ نموده و تدریجا به دنبال دست گرفتن بازارهای مصرفی جهان است، وضعیت صادرات تولیدکنندگان را سخت‌تر کرده است. تولیدکنندگان چینی از آغاز تحول اقتصادی آن کشور از سوی دولت حمایت و زمینه فعالیت قوی برایشان فراهم شده است تا امروز بتوانند آمادگی حضور در بازارهای مصرف دیگر کشورها را داشته باشند. تجربه‌ای که می تواند توسط مسئولان کشورمان برای تقویت تولید داخلی و افزایش پتانسیل‌های صادراتی عملی گردد.

صادرکننده ایرانی باید امکان کاهش قیمت تمام شده را از طریق تأمین انرژی ارزان، تسهیلات بانکی کم بهره و ابزارهای حمایتی دولت مثل جوایز صادراتی کسب کند تا توانایی رقابت با تولیدکننده رقیب را فراهم آورد. توصیه دولت به نهادهای مالیاتی برای تسریع در پرداخت مطالبات صادرکنندگان بابت مالیات ارزش افزوده از جمله حمایت‌های امکان پذیری است که بایستی قویا مورد توجه و اقدام قرار گیرد. به‌ هرحال صادرات می‌تواند سامان‌پذیر و موفق شود اگر حمایت های بی‌وقفه و جدی از جانب مسئولان اعمال گردد. بسته حمایتی منتشره نیز اگر مرحله اجرا را با موفقیت طی کند می‌تواند در افزایش زمینه صادرات کالا از جمله فولاد موثر واقع گردد. تردیدی نیست که تقویت صادرات مانع از کاهش ظرفیت تولید، افزایش نرخ بیکاری و هموار نمودن راه برون رفت از رکود نیز خواهد شد. اکنون که تقاضا در داخل کشور بسیار محدود است تولیدکنندگان را برای صدور کالا یاری کردن نشانه حمایت ملی است.

در آخر باید گفت که تولید فولادهای صادراتی و حضور در بازارهای خارجی از جمله اهدافی است که مستلزم همکاری بخش های مختلف دولتی و خصوصی است و انجام این امر نیازمند تشکیل کارگروهی فعال و توانا برای جستجوی راهکارها و عملی نمودن آنهاست. مسئولان ذیربط از این بابت باید مسئولانه به وظایف ملی خود عمل کنند تا بخشی از مشکلات اقتصادی جاری علاج گردد و قبل از مرگ سهراب نوشدارو فراهم کنیم.