کدام عوامل بهای تمام شده فولاد را کاهش می دهد؟

در گفت و گوی چیلان با مدیر فروش آهن و فولاد ارفع مطرح شد:کدام عوامل بهای تمام شده فولاد را کاهش می دهد؟

افشین کاتوزیان، مدیر فروش آهن و فولاد ارفع طی یادداشتی به چیلان گفت: حضور و فعالیت انجمن ها در جهت ثبات و وحدت رویه‌ی صنایع می تواند به تسریع این رونق کمک کند. وی معتقد است، افتراق نظر و گام‌های خودسرانه باید از طریق انجمن ها به اشتراک نظر تبدیل شود.

با توجه به شرایطی که در سیستم تولید فولاد کشور شاهد آن هستیم، برخی عوامل داخلی و خارجی می توانند موثر در کنترل قیمت تمام شده محصولات و یا افزایش سود یا مارجین واحد تولیدی باشند. ازجمله عوامل داخلی تاثیرگذار در کاهش قیمت تمام شده محصول می توان به مواردی مانند انرژی، مواداولیه در دسترس، میزان دستمزد و سربار اشاره کرد. صنایع فولادی صنایعی انرژی بر هستند و استفاده از تکنولوژی هایی نو (high tech) که بتوانند میزان انرژی مصرفی را کنترل کنند، یا برای استفاده در شرایط خاص (مثلا تابستان ماه که در پیک اوج مصرف برق قرار داریم) بتوانند مانع از اختلال در تولید شوند، حائز اهمیت خواهد بود. با این حال حمایت های دولت و نگاه ویژه دولت به این صنایع می تواند کمک حال آن ها باشد.

از دیگر عوامل خارجی که در کاهش بهای تولیدات می تواند تاثیرگذار باشند رفع تحریم ها و گشایش های بانکی و ترانسفرهای مالی است که همه از عواملی هستند که شاید در جزء چندان به چشم نیایند ولی نمی توان از تاثیراتشان در بهای نهایی محصول تولید شده، چشم پوشی کرد.

نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد، شرایط رقبای خارجی فولاد ایران هستند. دامپینگ چین، وضعیت روسیه و اوکراین و حتی هند و ترکیه؛ همگی در به وجود آمدن رکود کنونی صنعت فولاد کشور دخیل هستند.

چرخه صنعت فولاد از معادن آغاز و به شمش و نورد ختم می شود، در صنایع بالادستی فولاد مثل گندله به اندازه آهن اسفنجی توازن و گستردگی در بازار ایران وجود ندارد. در کشور ما به دلیل وجود مزیتی به نام گاز، تولید آهن اسفنجی در اولویت قرار دارد که مقرون به صرفه و اقتصادی است ولی عوامل دیگری در تولید آهن اسفنجی نیز تاثیرگذارند. وقتی اعلام می شود که تولید زیر یک و نیم تا یک میلیون تن در سال، توجیه اقتصادی ندارند طبیعتا باید افزایش ظرفیت تولید در این واحدها در اولویت قرار بگیرد و سهم قیمت تمام شده شکسته شود و در نتیجه برای تولید افزون تر اقدام شود. چراکه هرچه افزایش تولید داشته باشیم، توانمندی رقابتی بودن بیشتر می شود. ما بازارهای مناسبی در اطراف خودمان داریم و کشورهایی مثل عراق، سوریه و افغانستان می توانند انگیزه های خوبی برای واحدهای تولید کننده فولاد کشور باشند که اگر کاستی های زیرساختی صنعت فولاد کشور، رفع شود؛ منتج به بهبود اوضاع فولاد کشور خواهد شد.

در آخر باید بگویم که برای دستیابی به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد که در افق ۱۴۰۴ ترسیم شده است باید تلاش مضاعفی داشه باشیم .

متاسفانه قریب به دو سال است که با رکود بی سابقه در عرصه فولاد مواجه هستیم رکودی که تنها مختص به فولاد نیست و اقتصاد کشور را در بر گرفته است و زمانی صنایع مادر مثل فولاد و پتروشیمی و حتی خودروسازی از این شرایط خارج می شوند که میزان عرضه و تقاضا افزایش پیدا کند. به عبارت بهتر، اگر وضعیت صنایع وابسته و مرتبط به فولاد، مثل خودروسازی و پروژه‌های ساخت و ساز و عمرانی رونق پیدا کنند، شرایط صنعت فولاد نیز بهبود پیدا خواهد کرد.