صادرات، تنها راه نجات صنعت نورد

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران مطرح کرد:صادرات، تنها راه نجات صنعت نورد

حمیدرضا طاهری زاده، نایب رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در یادداشتی به چیلان به وضعیت وخیم نوردکاران در میان سایر فولادی ها اشاره کرد و تنها راه رهایی از این چالش را که سبب ایجاد رقابت منفی بین واحدهای نوردی شده، ارائه مشوق های صادراتی عنوان کرده است. در ادامه یادداشت نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران را خواهید خواند:

بررسی آمار ۸ ماهه صنعت فولاد کشور نشان می دهد که متاسفانه وضعیت نوردکاران کشور از بقیه بخش های زنجیره فولاد وخیم تر است. گواه این مدعا، کاهش ۱۲ درصدی مصرف میلگرد در ۸ ماهه اول امسال و همچنین افت ۷ درصدی تولید در میلگرد و کاهش ۵ درصدی در تولید تیرآهن است که از عمق رکود ساخت و ساز در اقتصاد کشور و کاهش تقاضای مقاطع طویل حکایت دارد. این در حالی است که تولید و مصرف مقاطع طویل نسبت به سال های رونق صنعت فولاد در ابتدای دهه ۹۰، افت زیادی را نشان می دهد به طوری مصرف مقاطع طویل کشور از ۱۰.۵ میلیون تن در سال ۹۰ به ۷.۸ میلیون تن در سال ۹۵ رسیده است، یعنی ۲.۳ میلیون تن کاهش مصرف مقاطع طویل ساختمانی در کشور! از سوی دیگر در همین فاصله ۵ سال، حدود ۷ میلیون تن معادل کل مصرف سالیانه میلگرد کشور به ظرفیت واحدهای نوردی افزوده شده است که البته هنوز هم شاهد افتتاح برخی واحدهای نوردی هستیم.

مازاد ظرفیت ایجاد شده در بخش نورد به همراه کاهش ۲ میلیون تنی تقاضا نسبت به ۵ سال قبل، باعث شده تا رقابت منفی بین واحدهای نوردی شکل گیرد که روز به روز هم در حال تشدید است به طوری که اکنون ایران ارزان ترین میلگرد دنیا را دارد! از طرفی پیامدهای اوضاع وخیم صنعت نورد به سایر حلقه ها نیز سرایت کرده و باعث شده تا تولیدکنندگان شمش هم نتوانند قیمت های خود را در سطح جهانی عرضه کنند چرا که نوردکاران قادر به تحمل فشار قیمتی آن نیستند. بدین ترتیب در حال حاضر ایران به یکی از ارزان ترین مبادی تولید شمش و میلگرد دنیا بدل شده است که منفعت این اتفاق نصیب مصرف کنندگان و پیمانکاران و انبوه سازان می شود و تولیدکنندگان فولاد کشور فقط مضرات آن را پذیرا شده اند.

با اوصافی که ذکر شد به نظر می رسد، علاوه بر راهکار ریشه ای حل بحران صنعت فولاد یعنی رونق پروژه های عمرانی و ساخت و ساز، فقط یک راه اصلی دیگر برای نجات صنعت نورد فولاد کشور وجود دارد و آن ارائه مشوق های موثر صادراتی و هموار کردن مسیر صادرات محصولات نهایی برای آنکه نوردکاران بتوانند حداقل از نصف ظرفیت خود بهره برداری کنند.بر اساس سال ۹۵، نورد کاران فقط ۳۳ درصد از ظرفیت خود را پوشش داده اند و این عدد در سال ۹۶ به زیر ۳۰ درصد رسیده است و این یعنی اگر فکری به حال تقاضای داخلی یا رونق صادرات مقاطع ساختمانی نشود، به زودی با بحران تعطیلی کارخانجات نورد و بیکاری پرسنل این کارخانجات و بدهی های معوق شده بانکی و معضلات فراوان دیگر روبرو خواهیم شد. امید که با حمایت دولت این اتفاق نیفتد.