۳ استراتژی اصلی برای حمایت از تولید فولاد

اسدالله فرشاد، مدیرعامل آهن و فولاد غدیر ایرانیان و عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در یادداشتی به چیلان استراتژی های اصلی برای حمایت از صنعت فولاد ایران را برشمرده است. وی معتقد است ایجاد توازن در زنجیره ارزش آهن و فولاد، توسعه زیر ساخت ها و به روز رسانی دانش و فناوری و تجهیزات و کنار گذاشتن شیوه های سنتی سه اصل مهم و اساسی در حمایت از تولید فولاد کشور است. در ادامه یادداشت مدیرعامل آهن و فولاد غدیر ایرانیان و عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران را خواهید خواند:

اگرچه صنعت آهن و فولاد کشور این روزها دوران نسبتاً طلایی و پر امیدی را سپری می کند، اما چه از منظر قوانین و مقررات، چه از منظر برنامه ریزی و چه از سایر جهات از جمله تکنولوژی و فناوری، مکان یابی و جانمایی (احداث کارخانجات در مناطق دور از آب یا سایر نهاده های تولید)، تعادل در زنجیره صنعت و غیره دارای کاستی هایی است که لزوم بازنگری در این صنعت را گوشزد می کند. تمامی موارد ذکر شده را می توان با رویکردهای مختلف و از منظر های متفاوتی بررسی نموده و تاثیرات ناقص بودن آنها را بر بخش های مختلف برشمرد. اینکه مهم ترین این کاستی ها چگونه بر تولیدات این صنعت تاثیر می گذارد و چه راهکارهایی می تواند به حمایت از این تولیدات بیانجامد، موضوع بحث این یادداشت است.

ایجاد توازن در زنجیره ارزش آهن و فولاد از مواردی است که بارها به آن اشاره شده که خوشبختانه طی سال های پیش رو و با بهره برداری از پروژه های جدید گندله سازی و آهن اسفنجی، عدم توازن در این صنعت کاهش چشمگیری خواهد داشت. همچنین واحدهای محصولات فولادی(کارخانجات نوردی میلگرد و مقاطع ساختمانی) به تعداد قابل توجهی و در نقاط مختلف کشور به علل سیاسی اجتماعی و منطقه‌ای و بعضا بدون برخورداری از توجیه قوی فنی و اقتصادی‌، احداث گردیده یا در حال احداث هستند که بعضا این واحدها در طرح توازن جامع زنجیره تولید فولاد کشور قرار نداشته اند و عمدتا به شمش وارداتی وابسته هستند. (در حال حاضر ظرفیت نورد کشور بیش از ظرفیت تولید انواع شمش فولادی است.)بنابراین در طرح جامع فولاد باید برای حل این موضوع‌ راه حلی یافت.ضمن آنکه کارخانجات فولاد سازی داخل کشور نیز باید برای جایگزینی مصرف قراضه با توجه به مزیتهای تردید ناپذیر در مصرف آهن اسفنجی برای تولید انواع فولادهای ساختمانی و مهندسی و آلیاژی اقدام نمایند.
توسعه زیر ساخت ها از جمله راه آهن و توسعه راه ها و شبکه حمل و نقل جاده ای و کامیونی یا هراقدام سازنده دیگری که موجب کاهش هزینه های حمل و نقل و در نتیجه کاهش قیمت تمام شده و افزایش رقابت پذیریو حضور در بازارهای هدف را به بار می آورد.
به روز رسانی دانش و فناوری و تجهیزات و کنار گذاشتن شیوه های سنتی که باعث کاهش راندمان و بازدهی و بهره وری می شود، در بالا بردن جایگاه و جذابیت محصولات تولیدی در میان متقاضیان بسیار موثر خواهد بود. اگرچه ناغافل نباید ماند که صنعت آهن و فولاد کشور از پیشرفت های خوبی در این زمینه برخوردار بوده است اما با توجه به اینکه ایران در میان ۱۵ کشور نخست تولیدکننده فولاد قرار دارد، باید قادر به رقابت در زمینه فناوری و دانش نیز با کشورهای این گروه باشد. برای مثال توسعه بخش های تحقیق و توسعه در شرکت ها و ارگان های مرتبط جهت بومی سازی هر چه بیشتر تکنولوژیهای این صنعت میتواند گام های موثری باشد.