وی در ادامه به بررسی زنجیره فولاد و ایجاد ارزش افزوده در زمینه صادرات پرداخت و افزود: اگر بخواهیم به کل زنجیره نگاه کنیم باید ببنیم در کدام قسمت از زنجیره بیشترین ارزش افزوده ایجاد می شود یعنی از سنگ آهن، کنسانتره، گندله، آهن اسفنجی، ذوب و نورد باید همه را بررسی کنیم و ببینیم کدام بخش بیشترین ارزش افزوده را ایجاد می کند و بیشترین ارز را برمی‌گرداند. کل دنیا بر این اساس است که وقتی محصول به قسمت ذوب می‌رسد یا در بخش نورد، به ورق تبدیل می شود آن ارزش افزوده ایجاد شده است اما در زمینه تولید میلگرد به عکس است زیرا هزینه تولید کارخانه های تبدیل شمش به میلگرد خیلی کم است و مصرف انرژی پایینی دارد لذا اکثریت کشورها تمایلشان بر این است که خودشان نورد میلگرد را انجام دهند و شمش وارد کنند و بر اساس بازار خودشان تصمیم بگیرند چه محصولی را تولید کنند و بر همین اساس کشورهایی مثل عراق یا افغانستان برای واردات میلگرد تعرفه گذاشته اند لذا بر این اساس تصمیمی که برای افزایش تعرفه صادراتی شمش گرفته شده است کاملا تصمیم غلطی است زیرا منجر به صادرات میلگرد و ایجاد ارزش افزوده بیشتر نخواهد شد زیرا برای میلگرد تعرفه های وارداتی در نظر گرفته شده است.

شهرستانی به سیاست های غلط وزرات صمت در مورد صدور بی رویه کارخانه های تولید میلگرد اشاره کرد و افزود: سیاست غلط وزارت صمت برای مجوزهای بی رویه کارخانه های تولید میلگرد باعث شده در حال حاضر به جای تولید ۷.۵ میلیون تن تولید میلگرد، ما بالای ۲۵ میلیون تن کارخانه های فعال در زمینه تولید میلگرد داشته باشیم لذا شاید سیاستگذار فکر کند در زنجیره خیلی بهتر است که میلگرد صادر شود چون هم اشتغالزایی بیشتری انجام شده هم یک محصول نهایی است اما باید دید آیا میلگرد می تواند ارزش افزوده ایجاد کند یا خیر؟ در بخش ورق این تصمیم کاملا درست است زیرا هزینه نورد ورق نسبت به میلگرد بسیار بالا است و تمایلی زیادی از سوی کشورها در زمینه نورد و تولید ورق خیلی وجود ندارد و فقط کشورهای پیشرفته صنعتی به سمت تولید ورق می‌روند اما در مورد میلگرد اینگونه نیست.

این عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در خاتمه به صادرات محصولات فولادی به کشورهای دیگر پرداخت و افزود: ایران توانسته به کانادا، تایوان، چین و خاور دور شمش صادر کند؛ همچنین فولاد مبارکه توانسته است ورق را  به اروپا صادر می کند اما صادرات میلگرد فقط به اطراف ایران انجام می شود و حتی ذوب آهن با اینکه هم شمش تولید می کند و هم میلگرد، تمایل دارد به امارات شمش صادر کند چون توجیه اقتصادی بیشتری دارد چون امارات هم تعرفه سنگینی برای واردات میلگرد وضع کرده است. لذا باید در مورد تعرفه صادراتی مخصوصاً در بخش شمش تجدید نظر صورت بگیرد.