در تارنمای «موسسه صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد» آمده است: شرکت ملی فولاد ایران در سال ۱۳۷۴ به دلیل مشکلات ناشی از تامین وجوه مستمری و عدم سنخیت امور اجرائی بازنشستگی با فعالیت‌های اقتصادی و سرمایه گذاری تصمیم گرفت فعالیت‌های امور بازنشستگی را به دو بخش صندوق بازنشستگی و امور بازنشستگی تفکیک نماید تا بتواند با مرزبندی روشن وظایف و تخصصی کردن آن، امور مربوط به مستمری بگیران را ساماندهی نماید. این روند تا سال ۱۳۷۶ ادامه پیدا کرد تا اینکه بر اساس مصوبه مورخ ۱۸ خرداد ۱۳۷۶ هیئت مدیره شرکت ملی فولاد ایران، موسسه صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد به صورت یک موسسه غیر دولتی و از نظر اداری و مالی مستقل، برمبنای اساسنامه مصوب هیئت مدیره شرکت ملی فولاد ایران با هدف ارائه خدمت به بازنشستگان، مستمری بگیران و بخشی از شاغلین معادن و صنایع معدنی و نیز فولادی‏‌های کشور تاسیس و تحت شماره ۹۵۱۱ مورخ ۱۸ خرداد ۱۳۷۶ در اداره ثبت شرکت‌ها و موسسات غیرتجاری تهران به ثبت رسید.

در تارنمای صندوق بازنشستگی کشوری نیز آمده است: به استناد اساسنامه صندوق بازنشستگی کشوری، این سازمان موسسه‌ای بیمه ای، دارای شخصیت حقوقی مستقل و وابسته به وزارت رفاه وتامین اجتماعی است که مسئولیت اداره امورصندوق بازنشستگی مستخدمان مشمول مقررات بازنشستگی کشوری را با رعایت مقررات استخدامی مربوط عهده دار است.

عمده مشمولین مقررات بازنشستگی کشوری عبارتند از:

۱ – مستخدمین رسمی مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری.

۲ – مستخدمین رسمی مشمول آئین نامه استخدامی اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی.

۳ – قضات قوه قضائیه و دادگستری مشمول مقررات استخدامی قضات.

۴ – مستخدمین رسمی (کادر سیاسی) وزارت امورخارجه مشمول مقررات استخدامی وزارت امورخارجه.

۵ – مستخدمین ثابت شهرداری‌های سراسر کشور به استثناء شهرداری تهران.

۶ – مستخدمین پیمانی دستگاه‌های اجرائی (متقاضی استفاده از مقررات بازنشستگی و وظیفه صندوق بازنشستگی کشوری).

۷ – خویش فرمایان (مستخدمین بازخریدی وزارت راه وترابری و ماده ۱۴۷ قانون برنامه چهارم توسعه).

پس از تصویب قانون استخدام کشوری در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۴۵ به موجب ماده ۷۰ قانون مزبور اداره کل بازنشستگی با کلیه دارائی و موجودی صندوق بازنشستگی و اسناد و اوراق و بودجه وتعهدات خود از وزارت دارائی منتزع و تابع سازمان اموراداری واستخدامی کشور گردید و براساس اصلاحیه ماده مذکور از اول سال ۱۳۵۴ صندوق بازنشستگی کشوری به صورت موسسه‌ای مستقل وابسته به سازمان اموراداری و استخدامی کشور تشکیل گردید. با ادغام سازمان‌های اموراداری و استخدامی کشور و برنامه وبودجه در تاریخ ۱۱ اسفند ۱۳۷۸ و تشکیل سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، صندوق بازنشستگی کشوری نیز یکی از موسسات تابعه این سازمان شد، با تصویب قانون نظام جامع رفاه وتامین اجتماعی در تاریخ ۲۱ اسفند ۱۳۸۳ و به موجب تبصره ۲ ماده ۱۷ این قانون، صندوق بازنشستگی کشوری از سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور منتزع و تابع وزارت رفاه وتامین اجتماعی گردید و توسط صندوق بازنشستگی کشوری اداره می‌گردد.