دستاوردهای جشنواره ملی فولاد ظرفیت عملیاتی شدن دارد/ حرکت رو به جلوی فولاد با رویکرد داخلی‌سازی

دومین جشنواره و نمایشگاه ملی فولاد ایران امسال در حالی همزمان با روز ملی فولاد برگزار می‌شود که هدف از برگزاری آن، گردآوری خانواده فولاد ایران و رفع مسائل این صنعت از جنس دغدغه‌های سال گذشته یعنی بومی‌سازی و داخلی‌سازی تجهیزات و قطعات مورد نیاز صنعت فولاد است.

برگزاری این جشنواره به‌گفته کارشناسان با جشنواره‌ها، همایش‌ها و نمایشگاه‌هایی از این دست که اتفاقا در سال پرتعداد هم هستند، یک تفاوت اساسی دارد و آن این است که به‌طور تخصصی و ازسوی انجمنی که دغدغه‌اش مشکلات و مسائل صنعت فولاد است، برگزار می‌شود و به‌دنبال شوآف نیست. استقبال گسترده مدیران تراز اول این صنعت از نخستین جشنواره ملی فولاد این امر را اثبات کرد که این نمایشگاه و جشنواره می‌خواهد عمل‌گرا باشد و به‌دنبال پیگیری دستاوردهای هر دوره است.

حرکتی که پیش‌تر باید آغاز می‌شد
در این‌باره به سراغ محمد فاطمیان، مدیر پیشین صنایع معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت و عضو فعلی هیات رئیسه شرکت سرمایه‌گذاری مس رفتیم. او که سال گذشته به‌عنوان عضو هیات رئیسه ذوب آهن اصفهان در این جشنواره حضور یافته بود، درباره برگزاری این نمایشگاه گفت: به نظر می‌رسد انجمن فولاد خیلی پیش‌تر باید برگزاری این جشنواره و نمایشگاه را آغاز می‌کرد چراکه یک رخداد بزرگ تخصصی است که به‌طور فراگیر زنجیره فولاد را شامل می‌شود.
وی افزود: اگرچه هدف اصلی برگزاری این رخداد بومی‌سازی قرار داده شده اما هر زمان شرایط اقتصادی خاص کشور اقتضا کند یک فعالیت و زمینه جدیدی در آن انجام یا تکرار می‌شود؛ به‌عبارتی همایش می‌تواند اصل فعالیتش را به آن اختصاص دهد یا چند هدف را به‌عنوان هسته در نظر بگیرد.
👈فاطمیان با بیان اینکه ستاد اجرایی همایش هر سال می‌تواند آثار تلاش‌های خود را در سال گذشته ارزیابی و اهداف جدیدی را تعیین کند، ادامه داد: این رویداد باید فراگیر باشد و کل زنجیره فولاد، شاغلان و فعالان آن را در بر بگیرد. حتی می‌تواند صنایع تکمیلی و زنجیره‌های مرتبط با صنعت فولاد را به میدان بیاورد و برای هرکدام از این حلقه‌ها هدف و برنامه تعریف کند.
این کارشناس صنایع معدنی تصریح کرد: باید اثرات برگزاری پنل‌های تخصصی این جشنواره را در اتاق فکر ستاد راهبردی جمع‌بندی و فرصت‌ها و ضعف‌های کل زنجیره فولاد را شناسایی کرد. خروجی این پنل‌ها می‌تواند تدوینگر راهبردهای این همایش باشد تا از طریق آن سیاست‌های آینده مشخص و سهم اجرایی هر کدام از این سیاست‌ها ازسوی ذی‌نفعان زنجیره ارزش و مجریان آن مشخص و در انتها نیز راه‌نگاشت این جشنواره در چند سطح افقی برای اجرا به برنامه عملیاتی تبدیل شود.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: به‌طور مشخص پیشنهادی برای بهتر برگزار شدن جشنواره ملی فولاد به دست‌اندرکاران آن داده‌ام که در طول سال باید سمینارهای فصلی را حداقل به‌طور دوره‌ای و موضوعی، هرکدام به میزبانی یک شرکت فولادی برگزار کنیم. به‌عنوان مثال، ساخت تجهیزات فلان بخش کارخانه با هدف بومی‌سازی سمیناری برگزار و اطلاعات آن به اشتراک گذاشته شود. سپس فهرست تمام شرکت‌هایی که در این زمینه دستاوردهایی داشته و توانسته‌اند قطعه‌ای بسازند را به‌وسیله مدیران عامل و مدیر آن بخش تولیدی در آن همایش فصلی-تخصصی ارائه شود. باید خروجی این سمینارهای تخصصی در این همایش بومی‌سازی به جمع‌بندی، تصمیم‌سازی و در نهایت تصمیم‌گیری برسد. این امر باعث می‌شود در طول سال آثار عملیاتی شدن سیاست‌ها و راهبردها زنده، پویا و فعال باشد. از این طریق می‌توان به‌دنبال سرمایه‌گذار بود و این همایش می‌تواند دست‌کم ۳ تا ۴ طرح را از دل این سمینارها در جشنواره سالانه خود برای سرمایه‌گذاران ارائه و معرفی کند. این مدلی است که به انجمن فولاد دو ماه پیش پیشنهاد دادم.

تولیدی که زاییده تفکر است
محمدرضا بهرامن، رئیس خانه معدن ایران گفت: از آنجا که رویکرد جشنواره ملی فولاد #بومی‌سازی است تولید داخل و تولید ملی بن‌مایه آن به‌شمار می‌رود.
وی افزود: در سال نمایشگاه‌های گوناگونی با موضوع فولاد در کشور برگزار می‌شود اما جشنواره و نمایشگاه ملی فولاد با محوریت بومی‌سازی حرکت خوبی است و باعث شده این نمایشگاه جایگاه خود را در میان نمایشگاه‌های متعدد پیدا کند. وی با بیان اینکه تولید از مولفه‌های اساسی و اصلی خودکفایی و استقلال یک کشور و جامعه است که برای پشت‌سر گذاشتن این مرزها باید تولید به رونق برسد، اظهار کرد: تولید ملی یا به‌عبارتی آن چیزی که هر کشور یا هر ملتی ایجاد می‌کند، الزاما یک کالای فیزیکی نیست، بلکه هر چیزی که زاییده فکر، ذهن، عمل و فعالیت شهروندان یک کشور است در این تعریف جا می‌گیرد.

بهرامن با بیان اینکه در جهان امروز مهم‌ترین عامل برای مقایسه کشورها با یکدیگر و همچنین سنجش میزان سرعت رشد و حرکت آنها در مسیر توسعه به سمت توسعه‌یافتگی، مقوله تولید است، افزود: اتکا به تولید ملی، منحصر به کشور مانیست و به‌طور کلی یک معیار سنجش جهانی است. در کشور ما که اتکای زیادی به ذخایر زیرزمینی و به‌ویژه منابع نفتی و گازی وجود دارد، یکی از مهم‌ترین جلوه‌های تولید ملی همان میزان کمی و کیفی رشد حرکت ما در مسیر تولید و کارآیی تولید در حوزه منابع معدنی و صنایع پایین‌دستی آن است. به این مفهوم که ما هر قدر میزان توسعه‌یافتگی خودمان را در تولید منابع معدنی و فناوری‌های مربوط بومی‌سازی کنیم به این سمت گام بر می‌داریم که توسعه را به بخش‌های دیگر اقتصاد کشور تعمیم دهیم؛ یعنی از استخراج عبور کنیم و فعالیت خود را به بخش‌های دیگر اقتصاد کشور تعمیم دهیم و به صنایع پایین‌دستی با ارزش‌افزوده بسیار بیشتر برسیم و از آن هم فراتر برویم و به فناوری‌های پیشرفته وابسته به مواد اولیه معدنی و حتی نفتی برسیم. رئیس خانه معدن ایران در ادامه تصریح کرد: باید بتوانیم مسیر توسعه را بهتر، سریع‌تر و با اتکای مطمئن‌تر به مزیت‌های نسبی اقتصاد کشومان طی کنیم؛ از این‌رو اگر به موضوع تولید ملی از این منظر اتکا و به مزیت‌های نسبی اقتصاد کشورمان اعتنا کنیم باید به این موضوع توجه داشته باشیم که مسیر توسعه اقتصادی ما لاجرم از منابع معدنی عبور می‌کند.
بهرامن با اشاره به اینکه مدیریت محدود به تفکر نفتی باید به سمت مدیریت سایر منابع معدنی تغییر جهت دهد و نباید فقط نفت را محور توسعه اقتصاد کشور بدانیم، عنوان کرد: باید بتوانیم با نگاه مدیریتی درست به منابع معدنی، موجب رشد و توسعه اقتصادی کشور شویم. این مسئول معدنی در ادامه تصریح کرد: متولیان بخش باید در صنعت معدنکاری کشور دوربینی مدیریتی داشته و بخش معدن کشور را به‌عنوان محور توسعه به جای نفت قبول کنند. به‌طور حتم یکی از اقدام‌های مهمی است که هر سه قوه باید روی آن تمرکز کنند، همین مسئله است و چه‌بسا این موضوع باعث سرمایه‌گذاری‌های بسیار خوبی در صنعت معدن کشور شود. بهرامن افزود: امروز باوجود تحریم‌هایی که به اقتصاد کشور تحمیل شده، چرخ تولید در بخش معدن همچنان می‌چرخد و اگر بخواهیم تصور کنیم در ۱۰ سال آینده کجا خواهیم بود، باید بذرهای جدیدی بکاریم تا دوباره میوه‌چینی‌های ما پربارتر ادامه داشته باشد.
وی تصریح کرد: ارائه راه‌حل‌های نو و بهینه‌تر و تولید فناوری اگرچه کار بزرگی است اما نیاز به محیط‌های پژوهشی و حمایت همه‌جانبه از پژوهش‌ها دارد که در کشور ما کمتر دیده می‌شود، مگر موارد معدودی که به‌طور عمده یا از کشور خارج یا سرخورده می‌شوند. از سوی دیگر، آزموده را آزمودن خطاست. با توجه به فاصله زیادی که با کشورهای توسعه‌یافته داریم دیگر فرصت نداریم که از صفر شروع کنیم؛ بنابراین چنانچه بتوانیم در مسیری حرکت کنیم که از فناوری کشورهای پیشرفته بهره ببریم و با ظرافت و با توجه به اصول علمی آن را بومی و اجرایی کنیم، کار بزرگی انجام داده‌ایم.